Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 385/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

E. G.

I.  w dniu 24 kwietnia 2018 roku za pośrednictwem sieci internet będąc osobą nieuprawnioną działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągniecia korzyści majątkowej i wyrządzenia szkody majątkowej K. Ż. wykorzystując w sposób nieuprawnione dane osobowe w postaci imienia, nazwiska, numerem pesel, serię i numerem dowodu osobistego wymienionej podszyła się pod K. Ż. (ówcześnie nosząca nazwisko G.) i wprowadzając w błąd pracownika działającego w imieniu F. Bank co do tożsamości pożyczkobiorcy i zamiaru zapłaty doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci, udzielonego na podstawie zawartej umowy „ umowa mikropożyczki nr (...)” pieniędzy w wysokości 2 000,00 zł, gdzie na dzień 19 grudnia 2021 roku, kwota należności wynosiła 4483,87 złotych, działając na szkodę A. A.

tj. o przestępstwo z art. 190a§2 kk i art. 286 § 1 kk w zw. a art. 11 § 2 kk

I.  w dniu 4 czerwca 2018 roku za pośrednictwem sieci internet będąc osobą nieuprawnioną działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągniecia korzyści majątkowej i wyrządzenia szkody majątkowej K. Ż. wykorzystując w sposób nieuprawniony dane osobowe w postaci imienia, nazwiska, numerem pesel, serię i numerem dowodu osobistego wymienionej podszyła się pod K. Ż. (ówcześnie nosząca nazwisko G.) i wprowadzając w błąd pracownika działającego w imieniu (...) Sp. z o.o. co do tożsamości pożyczkobiorcy i zamiaru zapłaty doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci, udzielonego na podstawie zawartej umowy „umowa pożyczki nr (...)” pieniędzy w wysokości 1 500,00 zł, gdzie na dzień 19 grudnia 2021 roku, kwota należności wynosiła 3703,92 złotych, działając na szkodę A. A.

tj. o przestępstwo przewidziane 190a § 2 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

II.  w dniu 13 czerwca 2018 roku za pośrednictwem sieci internet będąc osobą nieuprawnioną działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia szkody majątkowej K. Ż. wykorzystując w sposób nieuprawniony dane osobowe w postaci imienia, nazwiska, numerem pesel, serię i numerem dowodu osobistego wymienionej podszyła się pod K. Ż. ( ówcześnie noszącą nazwisko G.) i wprowadzając w błąd pracownika działającego w imieniu (...) Sp. z o.o. co do tożsamości pożyczkobiorcy i zamiaru zapłaty doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci, udzielonego na podstawie zawartej umowy „umowa pożyczki” nr (...)” pieniędzy w wysokości 800,00 zł, gdzie na dzień 19 grudnia 2021 roku, kwota należności wynosiła 1193,00 złotych, działając na szkodę (...) Spółka z o.o.

tj. o przestępstwo przewidziane 190a § 2 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

III.  w bliżej nieustalonym dniu miesiąca maja lub czerwca 2018 roku za pośrednictwem sieci internet będąc osobą nieuprawnioną działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i wyrządzenia szkody majątkowej K. Ż. wykorzystując w sposób nieuprawniony dane osobowe w postaci imienia, nazwiska, numerem pesel, serię i numerem dowodu osobistego wymienionej podszyła się pod K. Ż. (ówcześnie nosząca nazwisko G.) i wprowadzając w błąd pracownika instytucji kredytowej co do tożsamości pożyczkobiorcy i zamiaru zapłaty doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci, udzielonego na podstawie zawartej umowy o nr (...). (...) gdzie na dzień 19 grudnia 2021 roku, należność wynosiła 471,85 złotych, działając na szkodę A. A.

tj. o przestępstwo przewidziane 190a § 2 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

IV.  w dniu 24 kwietnia 2018 roku za pośrednictwem sieci internet będąc osobą nieuprawnioną działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągniecia korzyści majątkowej i wyrządzenia szkody majątkowej K. Ż. wykorzystując w sposób nieuprawniony dane osobowe w postaci imienia, nazwiska, numerem pesel, serię i numerem dowodu osobistego wymienionej podszyła się pod K. Ż. (ówcześnie noszącą nazwisko G.) i wprowadzając w błąd pracownika działającego w imieniu Instant M. co do tożsamości pożyczkobiorcy i zamiaru zapłaty doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci, udzielonego na podstawie zawartej umowy „ umowa kredyt odnawialny „ pieniędzy w wysokości 3.000,00 zł, gdzie na dzień 19 września 2022 roku, kwota należności wynosiła 2.070,00 złotych, działając na szkodę (...) Sp. z o.o.

tj. o przestępstwo przewidziane 190a § 2 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Popełnienie przez oskarżoną zarzucanych jej czynów

zeznania pokrzywdzonej K. Ż.

k. 1-3

k. 23-25

k. 259 v. - 259

raport BIK

k. 10-17

notatka urzędowa

k. 20-21

raport o sobie dla konsumenta

k. 24-24

kserokopia odpisów z akt I C 582/20

k. 35-57

dane z (...) Sp. z o.o.

k. 106

dane z (...) Sp. z o.o.

k. 107-121

wyjaśnienia oskarżonej E. G.

k. 126-129,

k. 258

k. 259

dane z I. M.

k. 132-133

pismo pokrzywdzonej K. Ż.

k. 184

Uprzednia karalność oskarżonej

odpisy wyroku II K 157/20

k. 60-102

k. 189-210

odpis wyroku II K 27/22

k. 211-224

karta karna

k. 225-257

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania pokrzywdzonej K. Ż.

W ocenie sądu zeznania pokrzywdzonej były w pełni wiarygodne. Pokrzywdzona w swych zeznaniach objaśniła w jaki sposób oskarżona weszła w posiadanie jej danych osobowych, dzięki którym mogła w sposób nieuprawniony wprowadzać w błąd pracowników działających w imieniu instytucji finansowych co do tożsamości pożyczkobiorcy i zamiaru zapłaty tym samym doprowadzać do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Zeznania pokrzywdzonej były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie, a także zostały potwierdzone poprzez przyznania się do winy przez oskarżoną.

Sąd nie zauważył także podstaw dla których pokrzywdzona miałaby zeznawać nieprawdę albowiem nie posiadała ona żadnego osobistego czy też prawnego motywu ażeby składać nieprawdziwe zeznania obciążające oskarżoną.

wyjaśnienia oskarżonej E. G.

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonej za wiarygodne w całości. Oskarżona przyznała się do popełnienia wszystkich zarzucanych jej czynów zarówno w postępowaniu przygotowawczym jak i jurysdykcyjnym.

Sąd nie miał wątpliwości, iż przyznanie się do winy oskarżonej jest wiarygodne, albowiem pozostały materiał dowodowy zebrany w niniejszej sprawie także wskazuje na winę i sprawstwo oskarżonej. Ponadto oskarżona popełniając czyny zarzucane jej w niniejszym postępowaniu miała analogiczny modus operandi jak podczas popełniania wcześniejszych czynów zabronionych za które została już prawomocnie skazana w innych sprawach.

Oskarżona nie złożyła wyjaśnień, nie przedstawiła w jaki sposób działała oraz jakimi pobudkami kierowała się popełniając czyny zabronione, jednakże sposób działania oraz cel jej czynów jasno wynika z pozostałego materiału dowodowego zebranego w niniejszej sprawie.

pismo pokrzywdzonej K. Ż.

Pismo pokrzywdzonej stanowiło rozszerzenie zawiadomienia o popełnionym czynie zabronionym przez oskarżoną, albowiem pokrzywdzona w późniejszym czasie odkryła czyn zabroniony popełniony na jej szkodę, którego nie zgłosiła organom ścigania. W ocenie sądu wskazany dowód był w pełni wiarygodny, zgodny z pozostałym materiałem dowodowym w niniejszej sprawie, a jego wiarygodność nie została zakwestionowana przez żadną ze stron.

raport o sobie dla konsumenta

Dokumenty nie budziły wątpliwości sądu co do swojej wiarygodności, ponadto nie zostały zakwestionowane przez którąkolwiek ze stron.

raport BIK

Dokumenty nie budziły wątpliwości sądu co do swojej wiarygodności, ponadto nie zostały zakwestionowane przez którąkolwiek ze stron.

dane z (...) Sp. z o.o.

Dokumenty nie budziły wątpliwości sądu co do swojej wiarygodności, ponadto nie zostały zakwestionowane przez którąkolwiek ze stron.

dane z I. M.

Dokumenty nie budziły wątpliwości sądu co do swojej wiarygodności, ponadto nie zostały zakwestionowane przez którąkolwiek ze stron.

dane z (...) Sp. z o.o.

Dokumenty nie budziły wątpliwości sądu co do swojej wiarygodności, ponadto nie zostały zakwestionowane przez którąkolwiek ze stron.

kserokopia odpisów z akt I C 582/20

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości.

notatka urzędowa

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości.

odpis wyroku II K 27/22

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości. Zgodny z danymi o karalności oskarżonej.

odpisy wyroku II K 157/20

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości. Zgodny z danymi o karalności oskarżonej.

karta karna

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

E. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżonej zarzucono, iż za pośrednictwem sieci internet będąc osobą nieuprawnioną, działając z góry powziętym zamiarem w celu osiągniecia korzyści majątkowej i wyrządzenia szkody majątkowej K. Ż. wykorzystując w sposób nieuprawnione dane osobowe w postaci imienia, nazwiska, numerem pesel, serię i numerem dowodu osobistego wymienionej podszyła się pod K. Ż. (ówcześnie nosząca nazwisko G.) i wprowadzając w błąd pracownika działającego w imieniu instytucji finansowej co do tożsamości pożyczkobiorcy i zamiaru zapłaty doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci, udzielenia pożyczki, tj. czynu zabronionego przewidzianego w art. 190a § 2 kk i art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. Sąd uznał, iż dopuściła się ona zarzucanych jej czynów w ramach ciągu przestępstw w myśl art. 91 § 1 kk. Albowiem oskarżona w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności dopuściła się pięciu czynów zabronionych zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z popełnionych przez nią przestępstw, tym samym wyczerpała znamiona instytucji czynu ciągłego określonego w art. 91 § 1 kk.

Oskarżona posługując się podstępem weszła w posiadanie danych osobowych pokrzywdzonej K. Ż., które następnie wykorzystała do popełnienia przestępstwa oszustwa „Zachowanie sprawcy przestępstwa z art. 190a § 2 k.k. Przepis art. 190a § 2 k.k. przewiduje dwie czynności sprawcze. Pierwsza – to podszywanie się pod inną osobę, a więc udawanie innej osoby, wprowadzanie w błąd otoczenia co do swojej tożsamości, podawanie się za kogoś innego. Trafnie podkreśla się w doktrynie prawa karnego, że „naśladowanie kogoś, poprzez upodabnianie się do niego strojem, wyglądem czy zachowaniem bez zamiaru wprowadzenia w błąd innej osoby” nie realizuje znamion przestępstwa z art. 190a § 2 k.k. (tak np. K. S., Przestępstwo „kradzieży tożsamości”..., s. 67). Druga polega na wykorzystywaniu wizerunku lub innych danych, a więc robieniu użytku z nich. Okoliczności, w których dochodzi do wykorzystania tych danych, nie mają znaczenia z punktu widzenia kwalifikacji prawnej czynu. Nie ma znaczenia również to, czy takie wykorzystanie ma miejsce w obrocie prawnym, czy też w życiu prywatnym.” (J. Lachowski [w:] Kodeks karny. Komentarz, red. V. Konarska-Wrzosek, LEX/el. 2023, art. 190(a)).

Popełniając czyn zabroniony oskarżona wykorzystała „drugą definicję” przestępstwa określonego w art. 190a § 2 kk, bowiem wykorzystała inne dane tj. imię, nazwisko, numerem pesel, serię i numerem dowodu osobistego pokrzywdzonej K. Ż. i wykorzystała je do popełnienia czynu zabronionego określonego w art. 286 § 1 kk tj. aby wprowadzić w błąd pracownika działającego w imieniu instytucji finansowej co do swojej tożsamości i zamiaru zapłaty tym samym doprowadzić do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci, udzielenia pożyczki. Należało zauważyć, iż oskarżona weszła w posiadanie danych osobowych pokrzywdzonej, które wykorzystała do popełnienia czynów zabronionych podstępem. Zgodnie z zeznaniami pokrzywdzonej K. Ż., które sąd uznał za w pełni wiarygodne oskarżona pod pretekstem założenia konta bankowego za które miała otrzymać wynagrodzenie, a następnie zamknąć ww. rachunek bankowy weszła w posiadanie danych osobowych pokrzywdzonej, które następnie bezprawnie wykorzystała do zaciągania pożyczek w instytucjach finansowych. Oskarżona utwierdzała pokrzywdzoną iż zamknęła przedmiotowy rachunek bankowy, jednakże z jego wykorzystaniem dokonywała czynów zabronionych.

„Do wyczerpania znamion art. 286 k.k. niezbędne jest szczególne działanie sprawcy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej a nadto doprowadzenie pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem na pomocą fałszu - wprowadzenia w błąd, wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania - a sprawca musi obejmować swoim zamiarem także ten sposób i skutek działania.” (Wyrok SA w Warszawie z 24.04.2023 r., II AKa 512/21, LEX nr 3569170).

Przenosząc powyższe na realia niniejszej sprawy należało zauważyć, iż oskarżona wykorzystując zaufanie K. Ż. weszła w posiadanie jej danych osobowych, dzięki którym wprowadziła pięciokrotnie w błąd pracowników działających w imieniu instytucji finansowej co do tożsamości pożyczkobiorcy i zamiaru zapłaty tym samym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci, udzielenia pożyczki. W ocenie sądu oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim bowiem zaciągając zobowiązania na nie swoje dane osobowe, a także nie miała zamiaru spłaty tych zobowiązań. Oskarżona nie poczyniła jakiejkolwiek spłaty zaciągniętych przez siebie zobowiązań co w ocenie sądu wprost wskazuje na zamiar bezpośredni jakim kierowała się popełniając czyny zabronione. Tym samym swoim zachowanie w pełni wyczerpała znamiona czynu zabronionego. Ponadto w ocenie sądu cykliczność zachowań oskarżonej wskazuje, iż uczyniła sobie źródło dochodu z popełniania czynów zabronionych.

Przechodząc do omówienia zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, który stanowił podstawę dokonanych przez sąd ustaleń faktycznych, przede wszystkim podnieść należy, że w świetle zeznań pokrzywdzonej oraz dokumentów i przyznania się do popełniania zarzucanych czynów przez oskarżoną okoliczności popełnienia opisanych w akcie oskarżenia czynów wyczerpują znamiona przestępstwa z art. 190a § 2 kk i art. 286 § 1 kk nie budzą najmniejszej wątpliwości.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. G.

I

Sąd mógł wobec oskarżonej orzec karę pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 12 lat. Orzekając o karze miał na względzie stopień społecznej szkodliwości czynu, który w niniejszej sprawie był znaczny. Należało także uwzględnić, iż oskarżona wykorzystała zaufanie jakim darzyła ją pokrzywdzona, fakt, iż ich znajomość jest wieloletnia oraz K. Ż. nie przypuszczałaby iż oskarżona wykorzysta jej dane osobowe w celu popełnienia czynu zabronionego. Tym samym działała w sposób bezwzględny.

Nie bez znaczenia pozostawał dla sądu także fakt, iż czyn popełniony przez oskarżoną nie stanowił incydentu, bowiem popełniła ona szereg czynów zabronionych w krótkich odstępach czasu. Sposób popełnienia czynów przez oskarżoną, a także fakt ich cykliczności pozwala stwierdzić, że oskarżona dokładnie planowała popełnienie czynów zabronionych z dodatkowym wyprzedzeniem.

W ocenie sądu oskarżona prosząc pokrzywdzoną K. Ż. o podanie swoich danych osobowych już miała zamiar popełnienia czynu zabronionego.

Sąd wymierzając karę pozbawienia wolności miał na względzie także uprzednią karalność oskarżonej także za przestępstwa z art. 190a § 2 kk i art. 286 § 1 kk, które ukazują kryminalną przeszłość oskarżonej. Wobec oskarżonej orzeczone zostały także kary bezwzględnego pozbawienia wolności. Obywała już karę o charakterze izolacyjnym. Faktem jest, iż niniejsza sprawa dotyczy czynów popełnionych przed wydaniem wcześniejszych orzeczeń wobec oskarżonej, tym samym prawomocnie orzeczone kary nie miały możliwości spełnienia swych funkcji wychowawczych i represyjnych. Jednakże ukazuje to całą działąlność kryminalną oskarżonej, iż oskarżona notorycznie popełniała czyny zabronione, wręcz jej historia popełniania czynów zabronionych prowadzi do przekonania, iż oskarżona w ten sposób zarabiała na swoje utrzymanie wielokrotnie wracają na przestępczą drogę. Gdyby wszystkie jej czyny były ujawnione lub osądzone w jednym postępowaniu zdaniem sądu patrząc na zagrożenie ustawowe nie miałaby szansy na karę o charakterze wolnościowym.

Na wymiar kary w przypadku niniejszej sprawy niebagatelny wpływ miała również wysokość szkody wyrządzonej czynem zabronionym przez oskarżoną, która w ocenie sądu była znaczna bowiem wynosiła 11.922,64 zł.

Jako okoliczność łagodzącą sąd uznał fakt, iż oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów. Jednakże oskarżona nie wyjaśniła swojego zachowania oraz motywów nią kierujących, nie okazała także skruchy za popełnione czyny zabronione.

Fakt, iż posiada małe dziecko oraz znajdowała się w złej sytuacji finansowej nie może usprawiedliwiać popełniania przez oskarżoną czynów zabronionych, w ocenie sądu nie stanowi to okoliczności łagodzącej. O dziecku oskarżona winna myśleć zanim zdecyduje się na popełnienie przestępstwa a nie wykorzystuje fakt jego posiadania by uzyskać niższą karę.

Ponadto sąd miał na uwadze także fakt, iż swoim zachowanie oskarżona wyczerpała znamiona więcej niż jednego przepisu kodeksu karnego, bowiem dokonała kradzieży tożsamości oraz oszustwa.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł wobec oskarżonej karę 10 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że jest to kara odpowiednia, aby wpłynąć na oskarżoną oraz uświadomić jej niedopuszczalność i nieopłacalność działań niezgodnych z prawem. W ocenie Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegającej na kształtowaniu w społeczeństwie poszanowania prawa, wypełniając przy tym dyrektywy z art. 53 k.k.

E. G.

II

Wobec oskarżonej orzeczono obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych kwoty niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Sąd orzekł niniejsze kwoty, bowiem stanowiły one dokładne wyliczenie wyrządzonej szkody wyrządzonej popełnionym przez oskarżoną czynem. „Środek kompensacyjny przewidziany w art. 46 § 1 k.k. zawsze związany jest z wielkością istniejącej szkody, a więc musi odzwierciedlać jej rozmiar. Niedopuszczalna jest sytuacja, w której kwota rekompensaty nie odpowiada wielkości ustalonej szkody.” (Wyrok SN z 5.10.2023 r., III KK 391/23, LEX nr 3614263.)

Zgodnie z art. 46 § 1 kk sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; przepisów prawa cywilnego o możliwości zasądzenia renty nie stosuje się. Oskarżona popełniając czyn zabroniony osiągnęła znaczną korzyść majątkową, działając na szkodę pokrzywdzonych. W ocenie Sądu wymierzony środek czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swe cele wychowawcze bowiem ukazuje oskarżonej nieopłacalność popełniania czynów zabronionych. „Doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem stanowi realizację znamienia występku z art. 286 § 1 k.k. Ewentualna szkoda powstała na skutek takiego rozporządzenia już do kręgu znamion tego typu czynu zabronionego nie należy i orzekanie w jej przedmiocie ma charakter następczy i autonomiczny względem ustaleń w przedmiocie niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Wartość mienia, którym niekorzystnie rozporządzono, nie musi być tożsama z wartością wyrządzonej szkody, co ma przełożenie na kwotę zasądzanego obowiązku naprawienia szkody.” (Wyrok SN z 18.07.2023 r., III KK 123/22, LEX nr 3583250.)

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na rzecz obrońcy oskarżonej z urzędu na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze sąd zasądził od Skarbu Państwa kwotę wynagrodzenia zgodne z obowiązującymi stawkami, uwzględniając nakład pracy obrońcy w wysokości 1.062,72 zł.

IV

Na podstawie art. 624 § 1 kpk sąd zwolnił oskarżoną w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Sąd miał na względzie złą sytuację finansową oskarżonej, orzeczoną wobec niej karę bezwzględnego pozbawienia wolności w wymiarze 10 miesięcy, a także obowiązek naprawienia wyrządzonej popełnionym czynem zabronionym szkody.

Podpis