Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 381/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. W.

w okresie od 07 listopada 2019 do 19 grudnia 2019 roku wG., powiat g., województwo (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem E. R. poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru i możliwości uregulowanie płatności za faktury o nr (...)potwierdzających zakup oleju napędowego w ilości łącznej 11.396,85 litrów oraz łącznej wartości 54.971,17 (pięćdziesiąt cztery tysiące dziewięćset siedemdziesiąt jeden 17/100) złotych działając w imieniu C. F. M. B. na szkodę firmy „E.” E. R.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu

zeznania świadka E. R.

k. 9-12

k. 98-100

k. 441-442

k. 526

oświadczenie, faktury, wezwanie

k. 17-33

k. 101-122

k. 521-523

umowa majątkowa małżeńska ustanawiająca rozdzielność majątkową

k. 34-36

treść księgi wieczystej (...) informacja z KRS

k. 37-54

k. 464-469

odpisy aktów oskarżenia przeciwko M. W.

k. 56-92

zeznania świadka P. R.

k. 128-130

k. 548

kserokopia akt sprawy cywilnej z powództwa pokrzywdzonej E. R. przeciwko M. W.

I Nc 131/20, I C 217/20,

kserokopia akt sprawy Km 1021/21 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w G., Dane Naczelnika Urzędu Skarbowego w G., dane z (...), dane z ZUS

k. 135-268

k. 273-431

k. 437

k. 440

k. 452-462

k. 557-560

zeznania świadka J. R.

k.432-433

k. 549-550

zeznania świadka T. Z.

k. 445-447

k. 550

zeznania świadka R. S. (1)

k. 563

Uprzednia karalność oskarżonego

karta karna

k. 473

dane osobopoznawcze

k. 475

odpis orzeczenia w sprawie II K 133/18

k. 490

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. W.

w okresie od 07 listopada 2019 do 19 grudnia 2019 roku w G., powiat (...), województwo (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem E. R. poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru i możliwości uregulowanie płatności za faktury o nr (...) potwierdzających zakup oleju napędowego w ilości łącznej 11.396,85 litrów oraz łącznej wartości 54.971,17 (pięćdziesiąt cztery tysiące dziewięćset siedemdziesiąt jeden 17/100) złotych działając w imieniu C. F. M. B. na szkodę firmy (...) E. R.,

tj. o przestępstwo z art. 286 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Niepopełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu

wyjaśnienia oskarżonego

k. 482-483

k. 498-500

k. 525

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka E. R.

Sąd uznał zeznania pokrzywdzonej za wiarygodne. Mają one w dużej mierze charakter sprawozdawczy. Opisują okoliczności, w jakich doszło do transakcji między pokrzywdzoną a oskarżonym, w jaki sposób zachowywał się pokrzywdzony przed nawiązaniem współpracy oraz gdy pokrzywdzona usiłowała wyegzekwować spełnienie należnego jej świadczenia.

E. R. wskazała, iż pierwszy miesiąc współpracy miedzy nią, a oskarżonym przebiegał w sposób prawidłowy, oskarżony uiszczał wszelkie należności na czas, jednakże w późniejszym okresie nie wywiązywał się z zobowiązania, co więcej gdy pokrzywdzona upominała się o zapłatę należności wynikającą z ujętych w zarzucie faktur oskarżony wielokrotnie zapewniał, iż zrobił już przelew i winien być niedługo zaksięgowany na koncie bankowym pokrzywdzonej lub też, że wykona przelew w tym dniu, jednakże słowa oskarżonego nie miały pokrycia w rzeczywistości.

Dodatkowo E. R. zeznała, iż oskarżony rozpoczynając współpracę z nią zapewniał o dobrej kondycji finansowej swojej firmy, nie mówił, iż nie jest jej właścicielem, oraz zataił fakt, iż z żoną ma ustanowioną rozdzielność majątkową.

Zeznania pokrzywdzonej w ocenie sądu korelują z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie, a także nie zostały zakwestionowane skutecznie przez oskarżonego.

oświadczenie, faktury, wezwanie

Zdaniem sądu dowody z dokumentów były w pełni wiarygodne, nie były także kwestionowane przez strony niniejszego postępowania.

Należało znaczyć, iż faktury wskazują na rodzaj transakcji, jej przedmiot oraz cenę zakupionego towaru. Okoliczności wynikające z faktur nie były przedmiotem sporu. Podobnie jak fakt niewywiązania się oskarżonego z obowiązku zapłaty za zakupiony towar.

Wezwanie do zapłaty stanowiło dowód, iż pokrzywdzona usiłowała dochodzić spełnienia roszczenia na drodze pozasądowej.

Oświadczenie złożone przez oskarżonego pokrzywdzonej w ocenie sądu potwierdza, fakt, iż M. W. zataił przed pokrzywdzoną fakt, że zawarł z żoną umowę małżeńską ustanawiającą rozdzielność majątkową oraz że nie jest właścicielem firmy w imieniu, której zawiera umowę kupna oleju napędowego, bowiem w przedstawionym oświadczeniu wraz z żoną M. B. zobowiązał się odpowiadać solidarnie całym swoim majątkiem za należności firmy (...)

W ocenie sądu takowe oświadczenie mogło spowodować u pokrzywdzonej błędne przeświadczenie, iż oskarżony jest właścicielem firmy w imieniu, której zakupuje towar, bowiem w obrocie gospodarczym pracownicy firm nie biorą pełnej odpowiedzialności za jej zobowiązania, a wyłącznie odpowiedzialność ponoszą właściciele przedsiębiorstw. Tym samym zdaniem sądu przedłożenie przez oskarżonego ww. oświadczenia miało na celu w sposób podstępny wywołać u pokrzywdzonej mylne wyobrażenie o rzeczywistości, które oskarżony wykorzystał do zawarcia umowy kupna oleju napędowego.

umowa majątkowa małżeńska ustanawiająca rozdzielność majątkową

Dowód nie był kwestionowany przez strony, w ocenie sądu należało go uznać za wiarygodny. Na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 25 kwietnia 2016 roku oskarżony M. W. i M. B. ustanowili rozdzielność majątkową.

Należało jednakże zaznaczyć, iż pokrzywdzona nie posiadała wiedzy o zawarciu przez oskarżonego niniejszej umowy, bowiem M. W. powołał się umowę o rozdzielności majątkowej, dopiero gdy pokrzywdzona dochodziła niespełnionego przez niego roszczenia. Jednakże zgodnie z art. 47 ¹ krio małżonek może powoływać się względem innych osób na umowę majątkową małżeńską, gdy jej zawarcie oraz rodzaj były tym osobom wiadome.

W niniejszej sprawie pokrzywdzona nie miała świadomości o zawarciu przez oskarżonego tejże umowy, co w ocenie sądu także wskazuje, iż oskarżony dokonując zakupu towaru czynił to z zamiarem niedopełnienia zobowiązania, bowiem skoro tego nie ujawnił to znaczy, że celowo zataił swój ustrój majątkowy małżeński.

Zdaniem sądu zatajenie faktu zawarcia ww. umowy wprost wskazuje na zamiar jakim kierował się oskarżony rozpoczynając współpracę z pokrzywdzoną, zamiar oszukania jej.

treść księgi wieczystej nr (...) informacja z KRS

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła żadnych wątpliwości.

Dowód potwierdza, iż oskarżony jest współwłaścicielem nieruchomości, jednakże nieruchomość ta obciążona jest zarówno hipoteką umowną, jak i pięcioma hipotekami przymusowymi ustanowionymi ze względu na niespłacone należności w Urzędzie Skarbowym, ZUS, a także w ramach zabezpieczenia grożącej oskarżonemu kary grzywny w postępowaniu karnym PR Ds. 192.2017.

Ilość obciążeń, a także daty ich wpisów w ocenie sądu także świadczą o tym, iż oskarżony dokonując zakupu oleju napędowego od pokrzywdzonej znajdował się z złej sytuacji finansowej z czego doskonale zdawał sobie sprawę, a pomimo tego zawarł kolejne zobowiązanie, mając świadomość iż nie posiada środków finansowych ani majątku na jego spłatę.

odpisy aktów oskarżenia przeciwko M. W.

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości sądu, nie był także kwestionowany przez którąkolwiek ze stron.

Postępowania, które toczyły się przeciwko oskarżonemu wskazują, iż znajdował się w złej sytuacji finansowej i nie posiadał środków na spłatę zaciągniętych przez siebie zobowiązań.

zeznania świadka P. R.

Sąd uznał zeznania świadka za w pełni wiarygodne, bowiem były one spójne, logiczne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie.

Należało zważyć, iż to P. R. prowadził rozmowy z oskarżonym w imieniu firmy (...) E. R..

Świadek przyznał, iż oskarżony przedstawił się jako właściciel firmy (...), a on nie posiadając żadnych wątpliwości co do prawdziwości słów oskarżonego nie dokonał sprawdzenie tejże informacji. P. R. zeznał także, iż M. W. rozpoczynając współpracę deklarował, iż jego działalność jest w dobrej kondycji finansowej i nie posiada żadnych trudności ze spłatą zobowiązań. Przez pierwszy okres współpracy, oskarżony opłacał wystawione faktury w formie gotówkowej i w terminie zapłaty, jednakże w trakcie rozwoju współpracy firma (...) E. R. zaczęła wystawiać oskarżonemu faktury z opóźnionym terminem płatności (do 14 dni od dnia wystawienia faktury). Świadek wraz z oskarżonym ustalili, iż limit zadłużenia (nieopłaconych faktur) może wynosić do 15.000 zł.

M. W. w październiku 2019 roku przedłożył świadkowi oświadczenie, iż wraz z żoną ponoszą solidarną odpowiedzialność za należności firmy(...) wobec (...) E. R., co potwierdziło przekonanie zarówno świadka jak i pokrzywdzonej, iż oskarżony jest właścicielem firmy.

Ponadto w chwili gdy oskarżony nie spłacał zobowiązań, a P. R. telefonował do niego przypominając o konieczności zapłaty, M. W. ciagle zapewniał, iż takowej spłaty dokona, jednakże czeka na płatności od swoich kontrahentów, bądź też przekonywał iż już wykonał przelew, który niedługo zostanie zaksięgowany na koncie pokrzywdzonej.

kserokopia akt sprawy cywilnej z powództwa pokrzywdzonej E. R. przeciwko M. W. Nc 131/20, I C 217/20,kserokopia akt sprawy Km 1021/21 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w G., Dane Naczelnika Urzędu Skarbowego w G., dane z (...), dane z ZUS

Dowody stanowią dokumenty urzędowe, których prawdziwość nie była kwestionowana przez którąkolwiek ze stron.

Dowody wskazują, na fakt niewywiązania się z zobowiązania finansowego przez oskarżonego wobec pokrzywdzonej, a także iż oskarżony posiadał problemy finansowe zanim podjął współpracę z pokrzywdzoną i już w chwili rozpoczęcia tejże współpracy był osobą niewypłacalną.

Sąd zważył bowiem, iż egzekucje komornicze przeciwko oskarżonemu były prowadzone już w 2018 roku, więc za zobowiązania, które zaciągnął on we wcześniejszym okresie.

Tym samym niniejsze dokumenty stanowiły w ocenie sądu dowód, iż oskarżony przystępując do współpracy z pokrzywdzoną i zakupując u niej towar wiedział, iż nie będzie miał środków aby dokonać zapłaty faktur o nr (...) potwierdzających zakup oleju napędowego w ilości łącznej 11.396,85 litrów oraz łącznej wartości 54.971,17, bowiem już w tym okresie była prowadzona przeciwko niemu egzekucja, która została umorzona ze względu na bezskuteczność, spowodowaną faktem, iż oskarżony nie posiadał majątku, który można by było przeznaczyć na zaspokojenie uprzednio zaciągniętych zobowiązań.

zeznania świadka J. R.

W ocenie sądu zeznania świadka były w pełni wiarygodne, spójne i logiczne, a także zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w niniejszej sprawie. J. R. jest mężem pokrzywdzonej, był obecny przy spotkaniach inicjujących współprace między działalnością gospodarczą E. R., a oskarżonym M. W..

Z jego zeznań wynikało , że podczas tych spotkań oskarżony zapewniał pokrzywdzoną, iż to on jest właścicielem firmy (...) oraz że firma pozostaje w dobrej kondycji finansowej i nie ma problemów z spłacaniem swoich zobowiązań.

Świadek zeznał także, iż oskarżony tylko częściowo spłacał należne pokrzywdzonej zobowiązania, obiecując iż spłaci je w całości gdy tylko sam otrzyma pieniądze od swoich dłużników.

Dodatkowo J. R. zeznał, iż oskarżony podczas rozpoczęcia współpracy między nim, a pokrzywdzoną zataił fakt umowy o rozdzielność majątkową jaką podpisał z swoją żoną M. B., co więcej przedstawił oświadczenie, iż wraz z żoną solidarnie odpowiadają całym swoim majątkiem za należności firmy (...), przez co utwierdził pokrzywdzoną, iż jest właścicielem ww. firmy oraz iż między nim, a jego żoną jest ustawowa wspólność majątkowa.

zeznania świadka T. Z.

Świadek T. Z. był pracownikiem firmyC. zatrudnionym od sierpnia 2019 roku do sierpnia 2020 roku jako kierowca.

Świadek zeznał, iż to oskarżony zajmował się wszelkimi sprawami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej, to z nim podpisywał umowę o pracę i to oskarżony zaciągał wszelkie zobowiązania, jednakże T. Z. nie miał wiedzy czy oskarżony jest właścicielem firmy, bowiem M. W. nigdy wprost tego nie powiedział, jednakże zachowywał się w sposób na to wskazujący.

T. Z. potwierdził, iż razem z innymi kierowcami tankowali olej napędowy w (...) E. R.. Jednakże nie posiada on wiedzy na temat faktur za olej napędowy, gdyż zawsze podczas tankowania był obecny M. W. i to on rozmawiał z pracownikami stacji.

Świadek jednak nie posiadał szczególowej wiedzy na temat kondycji finansowej oskarżonego w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej, jedynie zeznał, iż w okresie w którym był zatrudniony otrzymywał wynagrodzenie zgodnie z umową, a firma w tamtym czasie otrzymywała zlecenia bowiem pracownicy wykonywali kursy transportowe.

W ocenie sądu zeznania świadka były wiarygodne, spójne i logiczne, nie posiadał on wiedzy na temat finansów oskarżonego i prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jednakże w swych zeznaniach potwierdził fakt, iż oskarżony działał w imieniu C. F. tak jakby był jej właścicielem, zawierał umowy i zatrudniał pracowników, a także iż samochody ww. firmy tankowały olej napędowy w (...) E. R..

zeznania świadka R. S. (1)

Sąd uznał zeznania świadka za w pełni wiarygodne. R. S. (1) jest asesorem komorniczym, jest zatrudniony w kancelarii komorniczej, która prowadziła około 25 spraw egzekucyjnych przeciwko oskarżonemu M. W., z których część rozpoczęła się w 2018 roku.

Wszystkie sprawy egzekucyjne dotyczyły należności, których oskarżony nie regulował i były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Większość postępowań została umorzona ze względu na bezskuteczność egzekucji na przestrzeni kilku lat, bowiem oskarżony nie posiadał majątku innego aniżeli nieruchomość w ramach wspólności majątkowej w miejscowości G., która nie znalazła nabywcy ze względu na jej niekorzystne walory dla potencjalnych nabywców.

W ocenie sądu zeznania świadka były pełne, logiczne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w niniejszej sprawie. Świadek zeznawał wyłącznie co do faktów o których posiadał wiedzę, tj. na temat egzekucji komorniczych prowadzonych przeciwko oskarżonemu.

Zeznania świadka potwierdziły, iż oskarżony miał problemy finansowe i nie regulował należności, jakie zaciągał w ramach działalności gospodarczej już przed 2018 rokiem. Bowiem w 2018 roku prowadzone były już przeciwko niemu egzekucje komornicze z takowych zobowiązań.

Tym samym zakupując olej napędowy w 2019 roku oskarżony miał świadomość swoich problemów finansowych i braku wypłacalności, jednakże pomimo tego oskarżony zaciągał kolejne zobowiązania, mając świadomość iż nie posiada środków na ich spłatę. Tym samym w ocenie sądu jego działanie dobitnie ukazuje zamiar jakim się kierował rozpoczynając współpracę z pokrzywdzoną.

karta karna

Oskarżony był karany za czyn z art. 61 § 1 kks, co stwierdzono na podstawie informacji z Krajowego Rejestru Karnego. Okoliczność ta nie stanowiła przedmiotu sporu w sprawie.

dane osobopoznawcze

Na podstawie danych sąd ustalił obecną sytuację życiową i majątkową oskarżonego. Dane zebrane w trybie art. 213 kpk nie budziły wątpliwości stron. Stanowiły podstawę do ustalenia zapłaty kosztów procesu oraz zobowiązania do zapłaty na rzecz pokrzywdzonej kwoty 53.971,14 zł zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. I Wydział Cywilny w sprawie I C 217/20.

odpis orzeczenia w sprawie II K 133/18

Dokument urzędowy, którego wiarygodność nie budziła wątpliwości sądu, nie zostały zakwestionowane przez strony postępowania.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony M. W. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Złożył wyjaśnieni, w których wskazał, iż działał jako pełnomocnik firmy, która jak twierdzi w chwili rozpoczęcia współpracy z (...) E. R. była w dobrej kondycji finansowej i spłacała zaciągnięte przez siebie zobowiązania i nie posiadała żadnych postępowań egzekucyjnych. Przyznał, iż C. F. nie zapłaciła wskazanych w zarzutach faktur, jednakże wynikało to z nieterminowych płatności jej kontrahentów, nie zaś z zamiaru oszustwa pokrzywdzonej.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, uznając iż miały one na celu wyłącznie uniknięcie odpowiedzialności karnej oskarżonego. Należało bowiem zauważyć, iż były one sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, bowiem z zeznań świadków wynika, iż oskarżony nie przedstawiał się jako pełnomocnik firmy C., lecz jako jej właściciel i działał w taki sposób jakby rzeczywiście sprawował takową funkcję.

Dodatkowo oskarżony wyjaśnił, iż firma w chwili rozpoczęcia współpracy z pokrzywdzoną tj. w 2029 roku znajdowała się w dobrej kondycji finansowej i posiadała środki na spłaty swoich zobowiązań, jednakże z treści księgi wieczystej nr(...) oraz akt sprawy komorniczej i zeznań świadka R. S. (2) wynika, iż zarówno oskarżony jak i C. w tym czasie posiadali już problemy finansowe, które skutkowały brakiem płynności finansowej, czego oskarżony był w pełni świadomy.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo oszustwa określone art. 286 § 1 kk polega na wprowadzeniu innej osoby w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, czym doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem. Należy przy tym podkreślić, że nie każde doprowadzenie innej osoby do niekorzystnego rozporządzenia mieniem stanowi oszustwo. Zachodzi wyłącznie wówczas, gdy sprawca działał w określony sposób, tj. wprowadzając w błąd, polegający na podjęciu przez sprawcę podstępnych zabiegów prowadzących do wywołania u pokrzywdzonego mylnego wyobrażenia o rzeczywistości. Wyzyskanie błędu zachodzi wtedy, kiedy pokrzywdzony już ma błędne wyobrażenie o rzeczywistości, zaś sprawca wyobrażenie to wykorzystuje. Ostatnią formą zachowań sprawczych oszustwa jest wyzyskanie niezdolności pokrzywdzonego do należytego pojmowania przedsiębranego działania, która to niezdolność może mieć charakter czasowy lub trwały, przy czym nie mają znaczenia jej przyczyny i sposób wyzyskania jej przez sprawcę.

Jak wskazuje się w orzecznictwie przypisanie przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. wiąże się z wykazaniem, że sprawca obejmował swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim kierunkowym wprowadzenie w błąd innej osoby oraz to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia. Dla uznania, iż mamy do czynienia z wprowadzeniem w błąd, wystarczające jest każde, jakiekolwiek działanie, które może doprowadzić do powstania błędnego wyobrażenia o rzeczywistości u osoby rozporządzającej mieniem (por. wyrok Sądu Najwyższego z 26 czerwca 2003 r., V KK 324/02, LEX nr 80291). Wprowadzenie w błąd może przybierać postać przemilczenia, a więc nieprzekazania przez sprawcę informacji dotyczących prawdziwego stanu rzeczy. Przemilczenie stanowi, więc formę ukrycia przed osobą rozporządzającą mieniem pewnych faktów, zjawisk, okoliczności itp., których nieświadomość powoduje powstanie błędnego wyobrażenia o rzeczywistości ((w:) A. Zoll (red.), A.Barczak-Oplustil, G. Bogdan, Z. Ćwiąkalski, M. Dąbrowska-Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Rodzynkiewicz, M. Szewczyk, W. Wróbel, Kodeks karny. Część szczególna. Tom III, Zakamycze 2006, wyd. II).

Z zebranego materiału dowodowego wprost wynika, iż zachowanie oskarżonego ujawniało mechanizm klasycznej postaci oszustwa penalizowanego w art. 286 § 1 kk, albowiem oskarżony ukrył przed pokrzywdzoną, iż nie jest właścicielem firmy w imieniu, której występuje, zataił fakt zawarcia z żoną umowy ustanawiającej rozdzielność majątkową.

Dodatkowo przekonywał, iż C. F. jest w dobrej kondycji finansowej i posiada środki na spłatę zaciągniętych przez siebie zobowiązań, co jak wynika z zebranego materiału dowodowego nie było prawdą, bowiem już w czasie zawiązania współpracy oskarżonego z pokrzywdzoną firma (...)jak i oskarżony posiadali problemy finansowe uniemożliwiające spłatę zaciągniętego zobowiązania o czym świadczą prowadzone postepowania egzekucyjne dotyczące nieuregulowanych zobowiązań finansowych z wcześniejszego okresu, czego oskarżony miał pełną świadomość.

Dodatkowo należało zaznaczyć, iż po zaciągnięciu zobowiązania oskarżony nadal jeszcze wprowadzał pokrzywdzoną w błąd przekonując iż dokonał przelewu za wierzytelność lub też że dokona tego w dniu rozmowy, czego nie czynił. Oskarżony także pomimo niespłacania zobowiązań zaciągał kolejne, tym samym powiększając swój dług wobec pokrzywdzonej.

Tym samym należało stwierdzić, iż zachowanie oskarżonego wyczerpało w pełni znamiona czynu zabronionego określonego w art. 286 § 1 kk, bowiem rozpoczynając współpracę z (...) E. R. oskarżony nie miał zamiaru spłacić zaciągniętych przez siebie w przyszłości zobowiązań, bowiem jego sytuacja finansowa i zobowiązania jakie już posiadał nie pozwalały na spłatę kolejnych zobowiązań, czego oskarżony był w pełni świadom, a pomimo tego zaciągał kolejne zobowiązania.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. W.

I

I

Uznając oskarżonego M. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, sąd na mocy art. 286 § 1 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Kara zdaniem sądu co do rodzaju, jak i wymiaru trafnie oddaje zawartość kryminalną czynu popełnionego przez oskarżonego, jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu.

W ocenie sądu spełni także swoje zadania z zakresu prewencji indywidualnej, skutecznie odwodząc od popełnienia przestępstw w przyszłości. Sąd orzekając o wysokości kary miał na uwadze ustawowe zagrożenie karą za czyn z art. 286 § 1 kk tj. od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności.

Zważywszy na powyższe orzeczonej kary nie sposób uznać za rażącą swą surowością.

Sąd miał także na względzie wysokość wyrządzonej szkody oraz postawę oskarżonego po popełnieniu przestępstwa.

Należało bowiem zważyć, iż oskarżony M. W. nie wyraził skruchy z powodu swojego postępowania, co więcej bagatelizował sprawę. Nie dostrzegał żadnych nieprawidłowości w swoim postępowaniu. Zaprzeczał wbrew zebranym dowodom aby zawierając z pokrzywdzoną umowę posiadał jakiekolwiek niespłacone zobowiązania, co jak wynika z zebranego materiału dowodowego nie jest prawdą, a także obarczał winą za niewywiązanie się zobowiązania swoich dłużników, którzy, nie dokonali jemu terminowych spłat, jednakże nie wykazał, aby posiadał nieściągnięte zobowiązania, które będą mogły pokryć zobowiązania zaciągnięte przez niego. Okoliczności te musiały znaleźć wyraz w orzeczeniu o karze, skłaniając oskarżonego do krytycznej refleksji.

M. W.

II

I

Na mocy art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności sąd jednak warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 lata. W ocenie sądu oskarżony zasługuje na danie mu szansy na resocjalizację w warunkach wolnościowych. Towarzyszy temu przekonanie, iż sama możliwość zarządzenia wykonania kary będzie stanowiła dostateczną tamę przed popełnieniem przestępstw w przyszłości. Sąd pozostaje w przekonaniu, iż oskarżony nabierze krytycznej refleksji w odniesieniu do swojego postępowania. Wyciągnie odpowiednie wnioski na przyszłość, co przyczyni się do zmiany zachowania i podjęcia trudów spłaty powstałych zobowiązań. Sąd miał także na uwadze, iż w momencie popełnienia czynu, oskarżony nie był karany za przestępstwo na karę pozbawienia wolności. Zawieszeniu wykonania kary nie sprzeciwiała się zatem treść art. 69 § 1 kk.

M. W.

III

I

Na mocy art. 72 § 1 pkt 1 kk zobowiązano oskarżonego do informowana sądu o przebiegu okresu próby co wydaje się zasadne z uwagi na drugi z nałożonych obowiązków Obowiązek ów przyczyni się do oceny postępowania oskarżonego w okresie próby. Wpłynie to na oskarżonego dyscyplinująco. Oskarżony musi przy tym wiedzieć, iż uchylanie się od obowiązku może stanowić podstawę do zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności.

M. W.

IV

I

Na mocy art. 72 § 1 pkt 8 kk zobowiązano oskarżonego do wywiązania się w okresie próby z obowiązku zapłaty na rzecz pokrzywdzonej firmy (...) E. R. kwoty 54.971,14 zł zasądzonej wyrokiem Sądu Rejonowego w G. I Wydział Cywilny w sprawie I C 217/20.

Oskarżony winien mieć świadomość, iż niespełnienie orzeczonego obowiązku może stanowić podstawę do zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności.

W ocenie sądu rozstrzygnięcie w tym zakresie realizuje postulat sprawiedliwości naprawczej, a także spełni rolę wychowawczą i prewencyjną, albowiem naprawi wyrządzoną przez oskarżonego szkodę popełnieniem czynu zabronionego, a fakt, iż zobowiązanie może stanowić podstawę zarządzenia wykonania kary, wpłynie na oskarżonego motywująco, iż będzie chciał spełnić zobowiązanie aby unikną izolacyjnej kary, dodatkowo ukaże mu nieopłacalność popełniania czynów zabronionych.

Podkreślić przy tym trzeba, iż do transakcji doszło w 2019 roku, a orzeczenie Sądu o zapłacie zostało wydane w 2021 roku. Od tego czasu upłynęły 3 lata, a pokrzywdzona nadal nie otrzymał zapłaty swojej należności.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 627 kpk, zasądzając od oskarżonego kwotę 180 złotych tytułem opłaty oraz obciążając go wydatkami w sprawie 40 złotych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym sprawstwo i wina oskarżonego zostały dowiedzione. Sytuacja majątkowa oskarżonego z uwagi na niewysoką wartość tych kosztów pozwala na przyjęcie, iż będzie on w stanie ponieść te koszty bez istotnego uszczerbku w swoim utrzymaniu. Oskarżony osiąga stały dochód w zasiłku dla bezrobotnych, kwota kosztów nie jest wygórowana co już zostało wskazane , tak więc ich zapłata, choćby w ratach, jawi się jako jak najbardziej możliwa, bowiem oskarżony jest osobą zdrową i zdolną do ewentualnego podjęcia pracy zarobkowej.

1.Podpis