Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 190/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

R. G.

Czyn I - art. 278 § 1 kk

Czyn II - art. 288 § 1 kk

Czyn III - art. 288 § 1 kk

Czyn IV - art. 288 § 1 kk

Czyn V - art. 178a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Kradzież kamery nagrywającej monitoringu wraz z kartą pamięci na terenie ośrodka wypoczynkowego nad jeziorem O. w E.

zeznania świadka M. S. (1)

k. 47, k. 268v.

protokół oględzin miejsca zdarzenia

k. 8-9

zeznania świadka M. S. (2)

k. 10v.-11

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych oskarżonego

k. 13-15

wyjaśnienia oskarżonego R. G.

k. 24

2. Uszkodzenie pompy zanurzeniowej, przedłużacza elektrycznego, rozdzielnicy elektrycznej oraz węża strażackiego w miejscowości Z.

zeznania świadka C. K.

k. 269, k. 61-62

protokół oględzin miejsca zdarzenia

k. 67-70

zeznania świadka B. K.

k. 79-82

protokół okazania

k. 74-78

zdjęcia z portalu F.

k. 83-88

3. Uszkodzenie dwóch krzeseł ogrodowych, ławki ogrodowej oraz balustrady pomostu w miejscowości S.

zeznania świadka B. M.

k. 269

zeznania świadka E. G.

k. 117v.-118

protokół oględzin miejsca zdarzenia

k. 121-122

4. Uszkodzenie powłoki lakierniczej samochodu osobowego O. (...) o numerze rejestracyjnym(...) w miejscowości S.

zeznania świadka J. K.

k. 269-269v.

zeznania świadka A. D.

k. 103v.-105

protokół oględzin pojazdu O. (...)

k. 100-102

zeznania świadka K. K.

k. 127-129

5. Prowadzenie pojazdu mechanicznego motoroweru Junak w stanie nietrzeźwości w miejscowości S.

protokół badania na zawartość alkoholu

k. 91

wyjaśnienia oskarżonego R. G.

k. 139

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka M. S. (1)

Zeznania świadka nie budziły żadnych wątpliwości. M. S. (1) przedstawiła relację o kradzieży kamery wraz z kartą pamięci, którą przekazał jej obecny na miejscu M. S. (2). Zeznania M. S. (1) korelowały z jego depozycjami oraz wyjaśnieniami oskarżonego. Już w tym miejscu należy wskazać także, że kamera została ujawniona w miejscu zamieszkania oskarżonego, co stanowi potwierdzenie zeznań wskazanych świadków. Brak podstaw, aby relację M. S. (1) zakwestionować.

protokół oględzin miejsca zdarzenia

Przedstawiona dokumentacja wskazuje na sposób dokonania kradzieży, korelując z opisem przedstawionym przez świadka M. S. (2).

zeznania świadka M. S. (2)

Zeznania w sposób szczegółowy opisują przebieg wypadków związanych z dokonaną kradzieżą kamery monitoringu. Świadek opisał przy tym zachowanie oskarżonego, poprzedzające kradzież. Wskazał wprost, iż w momencie kradzieży widział na miejscu R. G. szybko oddalającego się z miejsca zdarzenia. Podkreślił także, iż w okresie poprzedzającym kradzież R. G. wyrażał swoje niezadowolenie z powodu założenia monitoringu na terenie ośrodka. Postawił nawet M. S. (2) „ultimatum”, dając mu jeden dzień na jego zdemontoweanie.

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych oskarżonego

W trakcie przeszukania pomieszczeń zajmowanych przez oskarżonego odnaleziono kamerę skradzioną z terenu ośrodka wypoczynkowego nad jeziorem O.. Czynność ta wskazuje na bezpośrednią łączność oskarżonego z dokonanym przestępstwem. Nie kwestionował tego zresztą sam oskarżony.

wyjaśnienia oskarżonego R. G.

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, w tym również do kradzieży kamery z terenu ośrodka wypoczynkowego w O.. Jego wyjaśnienia nie budzą wątpliwości, są zgodne z całokształtem materiału dowodowego w sprawie.

1.1.1

zeznania świadka C. K.

Świadek w sposób wyczerpujący opisał zakres uszkodzeń dokonanych przez R. G.. Posiłkował się przy tym relacją naocznych świadków zdarzenia, tj. swojej żony i córki. Podał w związku z tym, iż oskarżony w dniu zdarzenia znajdował się pod wpływem alkoholu. R. G. sam przedstawił się żonie pokrzywdzonego z imienia i nazwiska. Wskazał przy tym, że dokonał zniszczeń na działce C. K.. Oskarżył zarazem rodzinę (...) o kradzież wody z zasobów gminy. Przedstawiona relacja jest spójna z zeznaniami B. K.. Tłumaczy też w sposób niebudzący wątpliwości pochodzenie zniszczeń ujawnionych tuż po wizycie R. G..

protokół oględzin miejsca zdarzenia

Przedłożony do akt protokół oględzin wskazuje na zakres zniszczeń dokonanych przez oskarżonego. Sposób dokumentowania i opisania ujawnionych zniszczeń nie budzi wątpliwości. Czynność oględzin przeprowadził podmiot fachowy, którego bezstronność nie budzi wątpliwości.

zeznania świadka B. K.

B. K. w sposób wyczerpujący opisała przebieg zdarzeń związanych z dokonanym zniszczeniem urządzeń wskazanych w akcie oskarżenia, Podkreśliła, iż oskarżony był pod wpływem alkoholu. Świadek rozpoznała także oskarżonego podczas czynności okazania, co czyni jej relację niemożliwą do podważenia. Oskarżony zresztą wręcz obnosił się z tym, że dokonał zniszczeń urządzeń należących do rodziny (...). Był przy tym wulgarny i opryskliwy. R. G. rozpoznał także syn małżeństwa (...), który po zdarzeniu próbował nawiązać z nim kontakt telefoniczny.

protokół okazania

B. K. rozpoznała podczas okazania osobę, która dokonała zniszczeń i była obezna na terenie jej działki. Osobą rozpoznaną był R. G.. Poprawność przeprowadzenia czynności okazania nie budzi wątpliwości. Czynność ta pozwoliła na wytypowanie sprawcy, który - jak była już mowa - nie krył się z tym, iż dokonał zniszczenia mienia.

zdjęcia z portalu F.

O tym, iż to R. G. dokonał zniszczenia urządzeń należących do C. K. świadczy także dokumentacja fotograficzna ujawniona i skopiowana przez syna pokrzywdzonych z profilu oskarżonego na portalu F.. Oskarżony dokumentował wszak swój przestępczy proceder, wykonując zdjęcia na miejscu zdarzenia. Dokumentacja przedłożona do akt sprawy wskazuje wprost na bezpośredni związek oskarżonego z popełnionym czynem.

1.1.1

zeznania świadka B. M.

Relacja świadka B. M. nie pozostawia wątpliwości co do sprawstwa R. G.. B. M. słyszała głos oskarżonego, który był na jej pomoście. Wskazała także na uszkodzenia, których dokonał oskarżony. Jej relacja koreluje z zeznaniami świadka E. G., która była naocznym świadkiem działań oskarżonego.

zeznania świadka E. G.

Świadek opisała całe zdarzenie, podczas którego oskarżony zniszczył mienie należące do B. M.. Relacja ta była wiarygodna i nie nasuwa żadnych wątpliwości. Opis zachowania oskarżonego stanowi obiektywną relację o charakterze czysto sprawozdawczym. Brak jakichkolwiek podstaw, aby zeznania te zakwestionować.

protokół oględzin miejsca zdarzenia

Relację E. G. dopełnia protokół oględzin miejsca zdarzenia. Potwierdził on zakres uszkodzeń opisanych przez powołanego świadka.

1.1.1

zeznania świadka J. K.

Świadek opisał okoliczności spotkania z oskarżonym w dniu zdarzenia. Wskazał, iż R. G. był wulgarny i napastliwy. Podszedł do pokrzywdzonego, który łowił ryby nad jeziorem, żądając okazania pozwolenia na połów. Na tym tle doszło do nieporozumienia. Następnie oskarżony udał się w pobliże pojazdu J. K., gdzie wcześniej zostawił swój motorower. Tuż po jego odjeździe pokrzywdzony miał wrażenie, że oskarżony mógł uszkodzić jego pojazd. Postanowił to sprawdzić, podszedł do swojego samochodu i wówczas ujawnił uszkodzenia powłoki lakierniczej na czterech elementach karoserii. Świadek wskazał także, że dokonał już naprawy uszkodzeń. Koszt naprawy wyniósł 1.050 złotych. Sąd uznał przedstawione zeznania za wiarygodne. Wskazują one na wulgarne i napastliwe zachowanie oskarżonego. Zapewne dlatego, że pokrzywdzony nie chciał okazać pozwolenia na połów ryb, oskarżony dokonał uszkodzenia karoserii w jego pojeździe.

zeznania świadka A. D.

Zeznania J. K. korelują z relacją A. D.. Wskazał on, iż R. G. podszedł do J. K. i odgrażał się. Powiedział do niego, że "wyj...mu szybę". Słowa te wskazują, iż oskarżony miał zamiar zniszczenia pojazdu J. K.. Co istotne, świadek A. D. oraz pokrzywdzony J. K. nie odnotowali obecności innych osób w pobliżu pojazdu pokrzywdzonego. Z całą pewnością był tam natomiast oskarżony, który nie krył wrogiego stosunku do łowiącego ryby J. K..

zeznania świadka K. K.

Świadek K. K. wskazał na napastliwe i wręcz niebezpieczne zachowanie oskarżonego. Doprowadziło ono kilka dni przed zdarzeniami opisanymi w akcie oskarżenia do interwencji policji. Oskarżony został wówczas pouczony o poprawnym zachowaniu. K. K. podkreślił, że obawia się oskarżonego, co nabrało nowego znaczenia po ekscesach oskarżonego ujawnionych w trakcie postępowania. Relację tę sąd uznał za w pełni wiarygodną. Wskazuje ona na to, iż oskarżony jest osobą kłótliwą, napastliwą, wulgarną i głęboko zdemoralizowaną. Nie reaguje na nawoływania do zachowania zgodnego z prawem, stanowi źródło obawy u osób trzecich.

protokół oględzin pojazdu O. (...)

Uszkodzenia pojazdu należącego do pokrzywdzonego dokumentuje protokół oględzin. Co warte podkreślenia, świadek A. D. wskazał, iż były to świeże rysy, które powstały tuż przed ich ujawnieniem. Rys tych pojazd nie posiadał wcześniej.

1.1.1

protokół badania na zawartość alkoholu

Protokół badania na zawartość alkoholu w powietrzu wydychanym przez oskarżonego nie pozostawia wątpliwości co do stanu oskarżonego w trakcie prowadzenia pojazdu mechanicznego. Podczas badania R. G. przyznał, że spożywał alkohol (3-4 litry piwa) w dniu 29 lipca 2020 roku w godzinach 0 ⁰⁰ - 4 ^00.. To tłumaczy jego stan w momencie badania około godziny 7.00. Dodać trzeba, iż J. K. i A. D. wskazali, że około godziny 6.15 oskarżony przyjechał nad jezioro S., gdzie wszczął awanturę. Następnie odjechał swoim motorowerem, uprzednio uszkadzając pojazd J. K.. Z tego też jedyny i prosty wniosek, że w trakcie jazdy motorowerem około godziny 6.15 oskarżony był w stanie nietrzeźwości. Zresztą, na ten stan wskazuje także jego wulgarne i napastliwe zachowanie względem osób napotkanych nad jeziorem. Podobnie oskarżony zachowywał się także wobec kontrolujących go policjantów, co opisano w notatce urzędowej sporządzonej na tę okazję (k. 90). Wulgarne i lekceważące zachowanie oskarżonego doprowadziło do konieczności użycia środków przymusu bezpośredniego.

wyjaśnienia oskarżonego R. G.

Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Nie kwestionował, iż pił alkohol. Przyznał, iż był wzburzony i dlatego wypił piwo na plaży. Potem zaś odjechał swoim motorowerem (k. 139). Wyjaśnienia oskarżonego korelują z wynikami badania na zawartość alkoholu. W sprawie nie budziło wątpliwości, że oskarżony w momencie jazdy motorowerem znajdował się w stanie nietrzeźwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

R. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W punkcie I wyroku sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia, tj. występku z art. 278 § 1 kk. W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości, że R. G. dokonał kradzieży kamery monitoringu wraz z kartą pamięci. Jak już wskazano powyżej, przed kradzieżą domagał się usunięcia monitoringu z terenu ośrodka wypoczynkowego. W momencie zdarzenia został zauważony przez świadka M. S. (2), a przeszukanie jego posesji doprowadziło do ujawnienia skradzionego sprzętu. Zachowanie oskarżonego wyczerpało tym samym znamiona czynu zabronionego stypizowanego w art. 278 § 1 kk.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

R. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W punkcie II wyroku sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach II, III i IV aktu oskarżenia, tj. występków z art. 288 § 1 kk. Sąd uznał, iż czyny te zostały popełnione w warunkach ciągu przestępstw, co pozwoliło na ich łączną ocenę i wymierzenie jednej kary (art. 91 § 1 kk). W sprawie nie budzi wątpliwości, iż zachowania opisane w przedstawionych punktach aktu oskarżenia stanowiły o wypełnieniu znamion czynu uszkodzenia rzeczy pokrzywdzonych. Oskarżony - o czym była już mowa - nie krył się z tym. Przeciwnie, ostentacyjnie wręcz wskazywał na dokonane zniszczenia, informując o tym osoby pokrzywdzone i publikując w mediach społecznościowych zdjęcia dokonanych uszkodzeń. Wypełnienia znamion z art. 288 § 1 kk nie budzi wobec tego żadnej wątpliwości. Należy przy tym wskazać, iż w odniesieniu do czynu z punktu IV aktu oskarżenia, sąd ustalił wartość szkody na kwotę 1050 złotych. Ustalenie to wynika wprost z oświadczenia pokrzywdzonego J. K. złożonego podczas rozprawy głównej (k. 269v.).

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III

R. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W punkcie III wyroku sąd uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie V aktu oskarżenia, tj. występku z art. 178a § 1 kk. W przekonaniu sądu przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, iż w w dniu 29 lipca 2020 roku w godzinach nocnych oskarżony spożył dobrowolnie znaczną ilość alkoholu, wprowadzając się w stan nietrzeźwości. Następnie, mając tego świadomość, prowadził pojazd mechaniczny po drodze publicznej. Takie zachowanie wyczerpuje znamiona czynu stypizowanego w art. 178a § 1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

R. G.

I

I

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia, sąd po zastosowaniu art. 37a § 1 kk na mocy art. 278 § 1 kk w zw. z 34 § 1 i § 1a pkt 1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk wymierzył mu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

R. G.

II

II

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w punktach II, III i IV aktu oskarżenia, sąd w myśl art. 91 § 1 kk, po zastosowaniu art. 37a § 1 kk, na mocy art. 288 § 1 kk w zw. z 34 § 1 i § 1a pkt 1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk wymierzył mu karę 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

R. G.

III

III

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w punkcie V aktu oskarżenia, sąd na mocy art. 178a § 1 kk w zw. z 34 § 1 i § 1a pkt 1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym.

R. G.

IV

I, II i III

Na mocy art. 91 § 2 kk w zw. z art. 86 § 1 i 3 kk w miejsce jednostkowych kar ograniczenia wolności orzeczonych w punkcie I, II i III wyroku wymierzono oskarżonemu karę łączną 1 roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. W przekonaniu sądu orzeczona kara łączna oraz poprzedzające ją kary jednostkowe - tak co do rodzaju, jak i wymiaru - są adekwatne do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu. Przy ich wymiarze sąd wziął pod uwagę uprzednią karalność oskarżonego. Sąd zważył, iż zachowanie oskarżonego, towarzyszące popełnianym czynom zasługuje na szczególne uwzględnienie przy wymiarze kary. Świadkowie podkreślali wszak wyjątkową arogancję, wulgarność i pewność siebie oskarżonego. Oskarżony czuł się bezkarny, wzbudzając strach i obawę u osób pokrzywdzonych. Świadkowie akcentowali to na równi ze zgłoszeniami o zniszczeniu mienia. To pozwoliło na ustalenie, iż oskarżony R. G. jest osobą głęboko zdemoralizowaną, nieliczącą się z zasadami współżycia społecznego i panującym porządkiem prawnym. Oskarżony ma za nic spokój, mir domowy oraz zasadę poszanowania cudzej własności. Pod wpływem alkoholu nie cofa się przed zachowaniami przybierającymi coraz bardziej patologiczne formy. W tym stanie rzeczy orzeczona kara łączna nie może razić swoją surowością. Sąd pozostaje w przekonaniu, iż obowiązek pracy na cele społeczne nauczy oskarżonego dyscypliny i obowiązkowości. Wywoła przy tym krytyczną analizę własnego zachowania. Odniesie przy tym skutek z zakresu prewencji indywidualnej, skutecznie odwodząc oskarżonego od tego typu zachowania w przyszłości. Ważne jest również to, że w czasie odbywania kary postępowanie oskarżonego będzie monitorowane przez kuratora sądowego, nadzorującego wykonanie kary. W razie wystąpienia podobnych incydentów bądź uchylania się od odbycia kary, kurator będzie miał możliwość natychmiastowej reakcji, występując czy to z wnioskiem o zarządzenie wykonania kary zastępczej, czy to z zawiadomieniem do organów ścigania o popełnieniu czynu zabronionego.

R. G.

V

I i II

W punkcie V wyroku sąd na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonych kwot szczegółowo tam wskazanych. Orzeczenie w tym zakresie realizuje postulat sprawiedliwości naprawczej, uzmysławiając dodatkowo oskarżonemu, iż popełnienie przestępstw nie może się opłacać. Lekkomyślne i nieodpowiedzialne zachowanie oskarżonego musiało spotkać się z taką reakcją. Konieczność naprawienia wyrządzonych szkód ma skłonić oskarżonego do krytycznej refleksji dotyczącej własnego postępowania.

R. G.

VI

III

Uznając oskarżonego za winnego jazdy pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości, obowiązkiem sądu było orzeczenie o zakazie prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych (art. 42 § 2 kk). Orzeczony zakaz będzie obowiązywał przez 3 lata. Oskarżony musi mieć przy tym świadomość, iż jego zachowanie na drodze stanowiło zagrożenie nie tylko dla jego życia i zdrowia, ale także dla życia i zdrowia innych uczestników dróg. Zagrożenie wywołane przez oskarżonego wymaga w związku z tym, aby wyeliminować go z możliwości uczestnictwa w ruchu na wskazany okres. Dodać trzeba, iż złamanie orzeczonego zakazu stanowi przestępstwo z art. 244 kk, aktualizując tym samym ponowną odpowiedzialność karną.

R. G.

VII

III

Elementem obowiązkowym wyroku w razie skazania za czyn z art. 178a § 1 kk jest orzeczenie świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej (art. 43a § 2 kk). Sąd orzekł świadczenie w najniższej możliwej wysokości, mając na uwadze stan majątkowy i możliwości zarobkowe oskarżonego.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Mając na uwadze wypowiadane przez świadków uwagi dotyczące zachowania oskarżonego oraz wynik postępowania w sprawie II K 422/12, gdzie stwierdzono, iż R. G. w czasie czynu miał zniesioną poczytalność, sąd powziął wątpliwość co do stanu zdrowia psychicznego oskarżonego. Z tego też względu dopuszczono dowód z opinii biegłych lekarzy psychiatrów w celu ustalenia stanu zdrowia psychicznego oskarżonego w czasie popełnienia czynu i w momencie orzekania. Z przedstawionej opinii sądowo-psychiatrycznej wynika, iż w czasie popełnienia zarzucanych mu czynów oskarżony miał zachowana zdolność ich zrozumienia i pokierowania swoim postępowaniem. Jego stan zezwala na jego udział w toczącym się postępowaniu i prowadzenie obrony w sposób samodzielny i rozsądny (k. 247-248). Sąd podzielił wnioski zawarte w opinii. Zostały one wysunięte po badaniu oskarżonego i przeprowadzeniu wywiadu. Ocena ta nie wywołała sprzeciwu stron. Brak podstaw, aby ją zakwestionować.

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VIII

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 627 kpk, zasądzając od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 złotych tytułem opłaty oraz obciążając go wydatkami w sprawie w kwocie 357,10 złotych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym sprawstwo i wina oskarżonego zostały dowiedzione. Oskarżony jest osobą zdrową, zdolną do pracy. Jego możliwości zarobkowe pozwalają na twierdzenie co do możliwo

1.Podpis