Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 127/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.1.1

D. K.

Czyn przypisany - art. 281 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk. W dniu 27 marca 2021 roku około godz. 14:20 w(...) działając w celu utrzymania się w posiadaniu uprzednio skradzionych w sklepie (...) rzeczy w postaci butelki whisky J. D. o pojemności 1,5 litra, sześciu czekolad oraz czterech pizzerek, wszystko o łącznej wartości 223 złotych na szkodę (...) S.A. z siedzibą w K., bezpośrednio po dokonanej kradzieży, użył przemocy wobec ścigającego go pracownika ochrony sklepu (...) B. B. (1) w ten sposób, iż uderzał go pięściami po twarzy i głowie oraz kopał po nogach i kroczu, zaś wskutek tego pokrzywdzony odniósł obrażenia ciała w postaci złamania kości nosa z przemieszczeniem, drobnej rany grzbietu nosa, otarcia naskórka nosa, obu przedramion i prawego łokcia oraz ręki lewej skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała, tj. drożności nosa na czas powyżej siedmiu dni.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.Fakt kradzieży rozbójniczej - użycie przemocy w stosunku do pracownika ochrony sklepu (...)w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionych rzeczy, wskutek czego pokrzywdzony doznał obrażeń ciała na okres powyżej 7 dni

Zeznania świadka M. S. (1)

k. 8-9

k. 377

k. 376-377

Zeznania świadka P. S.

Zeznania świadka T. M.

k. 38-40

k. 378

k. 41-43

k. 378-379

Zeznania świadka W. S.

Zeznania pokrywdzonego B. B.

k. 50-53, 171-172

k. 375-376

k. 33, 179-181

Płyta CD z zapisem monitoringu wraz z protokołem odtworzenia zapisu monitoringu ze stacji (...)

Dokumentacja lekarska pokrzywdzonego B. B. (1)

k. 61

k. 62-72

Protokół oględzin osoby

Wyjaśnienia oskarżonego D. K.

k. 75-76, 102-104

k. 194, 202-206

k. 225-227

Zapis monitoringu ze sklepu biedronka wraz z protokołem odtworzenia zapisu monitoringu

Opinia sądowo -lekarska

k. 33, 179-181

k. 61

k. 62-72

k. 224-226

k. 377, k.19

k. 378, k. 23v.

k. 77-86

k. 87-92, 113-149, 168-169

k. 160-161

Płyta CD z zapisem monitoringu wraz z protokołem odtworzenia zapisu monitoringu ze stacji (...)

Dokumentacja lekarska pokrzywdzonego B. B. (1)

Protokół oględzin osoby

opinia sądowo –lekarska

zeznania świadka S. J.

zeznania świadka Ł. W.

2. Uprzednia karalność oskarżonego D. K.

Wydruk z bazy (...)

Odpisy wyroków

Dane o karalności

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.1.2

D. K.

Czyn przypisany - art. 281 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Fakt użycia noża przez K. B.

Wyjaśnienia oskarżonego D. K.

k. 374

k. 104

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Zeznania świadka M. S. (1)

Świadek jako pracownik koncernu J. M., właściciela sklepów (...) w dniu 27 marca 2021 roku był w sklepie w G. (...), gdzie przeprowadzał kontrolę. Słyszał jak jedna z pracownic oświadczyła, że przed chwilą dokonano kradzieży i że ochroniarz już wybiegł za sprawcą kradzieży oraz że policja została już wezwana. Słyszał, że ochroniarz został zaatakowany przez oskarżonego. Podkreślił, iż w trakcie zmiany pracownik ochrony nie może posiadać ostrego narzędzia typu nóż. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka. Korelują one ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, zwłaszcza z zeznaniami pokrzywdzonego i pozostałych świadków będących na miejscu zdarzenia. M. S. (1) nie był naocznym świadkiem zdarzenia. Jego zeznania mają charakter czysto sprawozdawczy. Relacja świadka nie odnosi się do przebiegu starcia pomiędzy pokrzywdzonym i oskarżonym. Świadek nie opisał jej, gdyż nie był jej obserwatorem.

Zeznania świadka P. S.

Świadek jako pracownik sklepu (...)- zastępca kierownika, została poinformowana o kradzieży w sklepie i fakcie, że pracownik ochrony sklepu (...) wybiegł za sprawcą. P. S. udała się za nimi i widziała jak oskarżony używa przemocy wobec ochroniarza w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionych rzeczy. Oskarżony wyrywał się i szarpał. P. S. potwierdziła zarazem, iż pracownik ochrony nie może posiadać w pracy ostrego narzędzia, np. noża. Pokrzywdzony nie mówił na miejscu zdarzenia, iż posiada nóż. Sąd dał wiarę tym zeznaniom. W sprawie poza sporem pozostawał fakt pobicia pokrzywdzonego przez oskarżonego. Świadczą o tym nie tylko obrażenia stwierdzone u B. B. (1), ale także zeznania pozostałych świadków, którzy potwierdzili agresywną postawę D. K.. Sąd nie znalazł wobec tego podstaw, aby zeznania te zakwestionować. Wskazują one na sekwencję zdarzeń, tłumacząc logicznie jej skutki. Warto przy tym podkreślić, iż również świadek P. S. zaprzeczyła, aby B. B. (1) posiadał nóż i zamierzał go użyć wobec oskarżonego.

Zeznania świadka T. M.

Świadek, funkcjonariusz policji, udał się na zgłoszenie kradzieży w sklepie (...). Miało dojść także do uderzenia ochroniarza przez sprawcę kradzieży. Świadek wskazał, że sprawca jest mu osobiście znany, jest to D. K.. Na miejscu pokrzywdzony powiedział świadkowi, że oskarżony dokonał kradzieży w sklepie (...), po czym ten za nim pobiegł, doszło do szarpaniny, gdyż oskarżony nie chciał zwrócić towaru, zaatakował ochroniarza. Na miejscu zdarzenia D. K. nie informował, że pracownik ochrony posiadał nóż. Oskarżony został poddany badaniu na zawartość alkoholu. Okazało się, że był nietrzeźwy (0,53 mg/l). Sąd dał wiarę zeznaniom świadka. Opisują one zdarzenia, które miały miejsce już po starciu oskarżonego z pracownikiem ochrony. Stanowią obiektywną relację na temat wydarzeń mających miejsce po zatrzymaniu oskarżonego. Brak podstaw, aby je zakwestionować.

Zeznania świadka W. S.

Na identyczną ocenę zasługują zeznania świadka W. S.. Świadek, funkcjonariusz policji, był uczestnikiem interwencji w związku ze zgłoszeniem kradzieży i pobiciem pracownika ochrony. Jego relacja stanowi obiektywny opis wydarzeń po zatrzymaniu oskarżonego. Jego zeznania są zbieżne z zeznaniami świadka T. M.. I jako takie zasługują na przymiot wiarygodności. Podkreślić trzeba, iż również świadek W. S. zaprzeczył, aby oskarżony mówił o próbie użycia noża przez B. B. (1).

zeznania pokrzywdzonego B. B.

Pokrzywdzony wskazał, że jako pracownik ochrony w sklepie (...), udał się za sprawcą kradzieży, którego dogonił w okolicach stacji E.. Oskarżony rzucił skradzione rzeczy, wówczas butelka alkoholu się zbiła. Sprawca zaatakował go i uderzył w twarz zaciśniętą pięścią. Następnie okładał go po całym ciele rękoma i kopał. Świadek kategorycznie zaprzeczył również, aby groził oskarżonemu użyciem noża. Wskazał, iż nie posiadał przy sobie noża. Nie mógł go mieć w trakcie pracy. Pokrzywdzony wskazał zarazem, iż w trakcie szarpaniny wyciągnął z kieszeni zegarek na metalowej bransolecie. Uczynił to by przestraszyć napastnika. Działo się to w momencie, kiedy oskarżony uderzał i kopał pokrzywdzonego po próbie jego zatrzymania. Sąd dał wiarę przedstawionym zeznaniom. Wskazują one w sposób logiczny na powód interwencji wobec oskarżonego. Przekonują, iż sprawca kradzieży nie zamierzał oddać skradzionych przedmiotów mimo wezwania do ich zwrotu. Pokrzywdzony akcentował, iż oskarżony był agresywny, co mogło wynikać z jego nietrzeźwości. Stawiał opór jeszcze po jego obezwładnieniu przez pokrzywdzonego oraz osoby trzecie, które pojawiły się na miejscu zdarzenia. Świadek wskazał z kolei na swoje doświadczenie zawodowe oraz ukończone studium ochrony osób i mienia. Był w związku z tym świadomy, iż w pracy nie mógł posiadać ostrego narzędzia. Sąd uznał przedstawioną relację za wiarygodną. Nie może dziwić, iż świadek z racji wykonywanego zawodu podjął próbę zatrzymania sprawcy kradzieży i odbioru skradzionych rzeczy. Z całą pewnością nie planował użycia przemocy wobec sprawcy. To oskarżony był osobą agresywną, uciekając się do przemocy fizycznej w celu uniknięcia odbioru skradzionych rzeczy. Zadawał ciosy, stawiał opór jeszcze po jego zatrzymaniu. Relacja ta koreluje z zeznaniami pozostałych świadków. Zważyć przy tym trzeba, iż relacja oskarżonego na temat noża pojawiła się dopiero podczas drugich wyjaśnień. Na miejscu zdarzenia żaden ze świadków nie ujawnił noża, ani nie słyszał z ust oskarżonego o próbie, czy też groźbie jego użycia przez pokrzywdzonego. Zeznania pokrzywdzonego zadają kłam wyjaśnieniom oskarżonego w tej kwestii i korelują z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Sąd uznał je za w pełni wiarygodne i logiczne.

Płyta CD z zapisem monitoringu wraz z protokołem odtworzenia zapisu monitoringu ze stacji (...)

Z nagrania wynika przebieg zdarzenia pod stacją paliw E., gdzie widać jak ochroniarz łapie oskarżonego, po czym ten atakuje go. B. B. (2) pomaga inny mężczyzna. Dowód jest wiarygodny. Sąd nie znalazł powodów aby odmówić mu wiarygodności. Koreluje z pozostałym materiałem dowodowym, zwłaszcza z relacją pokrzywdzonego. Warto przy tym podkreślić, iż nagranie nie potwierdza wyjaśnień oskarżonego co do wyciągnięcia i próby użycia noża lub innego ostrego narzędzia przez pokrzywdzonego.

Dokumentacja lekarska pokrzywdzonego B. B. (1)

Dokumentacja medyczna jako dokumentacja sporządzona przez lekarzy specjalistów jest ważnym dowodem w sprawie, wskazującym jakich obrażeń ciała doznał pokrzywdzony. Sąd nie znalazł powodów aby odmówić jej wiarygodności. Opisuje ona w sposób obiektywny i bezstronny stan pokrzywdzonego po zdarzeniu.

Protokół oględzin osoby

Protokół wskazuje na obrażenia ciała, których doznał pokrzywdzony po ataku oskarżonego. Materiał koreluje z dokumentacją lekarską, stanowiąc cenny materiał przy opiniowaniu przez biegłego.

Wyjaśnienia oskarżonego D. K.

Powołanie wyjaśnień oskarżonego w tej części uzasadnienia wynika z tego, iż oskarżony co do zasady przyznał się do kradzieży i pobicia pokrzywdzonego. Podczas pierwszych wyjaśnień nie podniósł nawet kwestii groźby, czy też próby użycia noża przez pokrzywdzonego (k.76). Jego wyjaśnienia w tym zakresie były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Oskarżony nie widział nawet sensu składania dalszych wyjaśnień (k. 76). W istocie, fakt kradzieży i pobicia pokrzywdzonego nie stanowił przedmiotu sporu w sprawie. W swoich późniejszych wyjaśnieniach oskarżony zmienił o tyle ton swej relacji, że usiłował udowodnić, iż użycie przemocy wobec interweniującego ochroniarza wynikało z konieczności obrony. Pokrzywdzony miał mu bowiem grozić „pocięciem” i wyciągnąć nóż. W tym zakresie relacja oskarżonego nie zasługiwała na uwzględnienie i jako taka została odrzucona. Nie znalazła ona potwierdzenia w żadnym z przeprowadzonych w sprawie dowodów.

Zapis monitoringu ze sklepu (...) wraz z protokołem odtworzenia zapisu monitoringu

Z zapisu wynika, że oskarżony dokonał kradzieży towaru w sklepie (...) w postaci alkoholu, czekolad i pieczywa. Po zabraniu tychże rzeczy wyszedł ze sklepu nie płacąc za niego. Okoliczność kradzieży nie stanowiła przedmiotu sporu w sprawie. Warto w tym miejscu zasygnalizować, iż oskarżony czynił to w przeszłości wielokrotnie.

Opinia sądowo -lekarska

Opinia została sporządzona przez biegłego z wieloletnim doświadczeniem w opiniowaniu sadowo-lekarskim. Biegły w sposób wyczerpujący wskazał na materiał stanowiący podstawę opinii, w sposób staranny go opisał i w sposób jasny, przystępny wskazał na wnioski. Z opinii wynika, że pokrzywdzony doznał urazów ciała naruszających czynności narządu ciała na okres powyżej siedmiu dni. Była to okoliczność bezsporna, jeśli zważy się na charakter obrażeń, a zwłaszcza na złamanie nosa z przemieszczeniem.

Zeznania świadka S. J.

Świadek jest pracownikiem stacji paliw E.. Przedstawił relację, z której wynika, iż widział jak oskarżony i pracownik ochrony sklepu (...) szarpią się. Widział też, że to oskarżony atakuje pracownika ochrony. Świadek wskazał, że pracownikowi ochrony pomogły osoby trzecie. Ochroniarz trzymał się za twarz, przyjechała karetka i radiowóz. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka. Świadek jednoznacznie wskazał, iż to oskarżony był stroną atakującą, zachowywał się agresywnie, „szedł z pięściami” na pracownika ochrony. Zeznania świadka jako osoby bezstronnej, umacniają relację pokrzywdzonego. Również i ten świadek nie zauważył, aby podczas całego zajścia doszło do próby użycia noża. Jego zeznania sąd uznał za w pełni wiarygodne. Świadek nie miał żadnego interesu, aby bezpodstawnie oskarżać oskarżonego. Przedstawił relację na temat tego, co zauważył podczas zdarzenia. Sąd nie znalazł podstaw, aby zeznania te zakwestionować.

Zeznania świadka Ł. W.

Świadek interweniował podczas szarpaniny pokrzywdzonego z oskarżonym. Pomógł B. B. (2) w uspokojeniu oskarżonego, kazał mu usiąść na chodniku i poczekać na policję. Widział, że pracownik ochrony sklepu (...) miał na twarzy krew. Świadek widział na chodniku stłuczoną butelkę. Obawiał się, że szkło może zostać użyte podczas szarpaniny. Odnotował, że ochroniarz próbował trzymać oskarżonego, aby ten nie uciekł. Sąd dał wiarę tym zeznaniom.

Świadek nie znał genezy zdarzenia, nie wiedział, co było powodem incydentu. W trakcie rozprawy świadek oświadczył stanowczo, iż nie widział, aby któryś z uczestników zdarzenia groził drugiemu nożem. Relacja ta nie budzi wątpliwości, jest wyważona i obiektywna.

1.1.2

Wydruk z bazy (...)

Odpisy wyroków

Dane o karalności

Na podstawie wskazanych dowodów ustalono uprzednią karalność oskarżonego. Oskarżony był uprzednio kilkukrotnie karany. Ponadto wielokrotnie zapadały wobec niego wyroki skazujące za wykroczenia. W tutejszym sądzie odnotowano 18 wyroków skazujących, między innymi za liczne kradzieże sklepowe. Na tej podstawie należy wyprowadzić wniosek, iż oskarżony czuł się bezkarnie, wielokrotnie dokonując wykroczeń przeciwko mieniu. Okoliczność ta musiała zostać uwzględniona przy wymiarze kary.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.2

Wyjaśnienia oskarżonego D. K.

Jak już wskazano, oskarżony D. K. przyznał się do kradzieży sklepowej i pobicia. Podkreślił przy tym, iż do pobicia doszło w warunkach obrony koniecznej, gdyż interweniujący pracownik ochrony zaatakował go nożem (k. 374). Fakt ten nie znalazł potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym. Zaprzeczył temu pokrzywdzony, podkreślając, iż w pracy nie może posiadać ostrych narzędzi. Co istotne, żaden ze świadków nie potwierdził, aby na miejscu doszło do użycia noża. Nóż nie został także ujawniony podczas interwencji policji. Policjanci zaprzeczyli zarazem, aby oskarżony po zatrzymaniu mówił o użyciu noża przez B. B. (1). W przekonaniu sądu to przekonuje, iż wersja dotycząca ataku z użyciem noża powstała wyłącznie na użytek linii obrony. Zabieg ten okazał się całkowicie chybiony i nieudolny. Stanowił nieudaną próbę uniknięcia odpowiedzialności w związku z zachowaniem oskarżonego po dokonaniu kradzieży.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

x

3.1.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

I

D. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 281 k.k. stanowi iż karze podlega kto, w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy, bezpośrednio po dokonaniu kradzieży, używa przemocy wobec osoby lub grozi natychmiastowym jej użyciem albo doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Kradzież rozbójnicza polega na zastosowaniu przez sprawcę kradzieży przemocy wobec osoby, groźby natychmiastowego jej użycia albo na doprowadzeniu człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy. Jest to więc konstrukcja nawiązująca do opisu sposobu działania sprawcy rozboju, występuje jednak zasadnicza różnica między tymi przestępstwami. Polega ona na odmiennej kolejności zastosowania rozbójniczych środków, które przy rozboju służą do obezwładnienia lub pokonania oporu pokrzywdzonego w celu dokonania kradzieży (tzn. są stosowane przed lub w trakcie dokonywania zaboru), natomiast w wypadku kradzieży rozbójniczej sprawca dokonuje zaboru bez użycia przemocy lub innych rozbójniczych środków, a używa ich po dokonaniu kradzieży, aby utrzymać się w posiadaniu skradzionej rzeczy (Andrzej Marek Komentarz do art. 281 Kodeksu Karnego ).

Przekładając powyższe na realia przedmiotowej sprawy, wskazać należy, iż zachowanie oskarżonego realizuje znamiona czynu z art. 281 kk. Należy wskazać iż pomiędzy dokonaniem kradzieży a użyciem przemocy, groźbą natychmiastowego jej użycia albo doprowadzeniem człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności musi zachodzić stosunek bezpośredniego powiązania czasowego. Ustawa wymaga, aby opisane w art. 281 kk sposoby oddziaływania na osobę były przez sprawcę zastosowane „bezpośrednio po dokonaniu kradzieży”, w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy. Utrzymanie się w posiadaniu zabranej rzeczy zachodzi wtedy, gdy po przejściu władztwa nad rzeczą na osobę nieuprawnioną, dokonującą zaboru, zachodzi jeszcze po stronie pokrzywdzonego możliwość natychmiastowej restytucji władztwa. W niniejszej sprawie taka sytuacja niewątpliwie miała miejsce. To dlatego B. B. (1) jako pracownik ochrony sklepu, udał się za sprawcą kradzieży. Oskarżony nie reagował na jego krzyki nawołujące do zatrzymania się i zwrotu skradzionych rzeczy. Przeciwnie, podczas próby jego ujęcia przybrał postawę agresywną, zaatakował B. B. (1). Niewątpliwie jego zachowanie było powodowane chęcią utrzymania się w posiadaniu skradzionych rzeczy, które następnie zamierzał sprzedać.

W trakcie incydentu oskarżony uderzył pokrzywdzonego pięścią w twarz, następnie zaś uderzał go pięściami po twarzy i głowie oraz kopał po nogach i kroczu. W wyniku tego działania oskarżony spowodował u B. B. (1) obrażenia ciała w postaci złamania kości nosa z przemieszczeniem, drobnej rany grzbietu nosa, otarcia naskórka łokcia lewego, zasinienia powiek dolnych obu oczu, otarcia naskórka nosa, obu przedramion i prawego łokcia oraz ręki lewej skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała, tj. drożności nosa na czas powyżej siedmiu dni - co wynika z opinii biegłego - k. 224-226. Jego zachowanie w tym zakresie należało zakwalifikować z art. 157 § 1 kk, według którego karze podlega ten, kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający powyżej 7 dni. Opisane zachowanie oskarżonego sąd ocenił w ramach konstrukcji jedności czynu, przyjmując kumulatywną jego kwalifikację (art. 11 § 2 kk).

W akcie oskarżenia zachowanie oskarżonego zakwalifikowano przy przyjęciu konstrukcji czynu o charakterze chuligańskim (art. 57a § 1 kk). Sąd nie podzielił tego stanowiska i w związku z tym po uprzedzeniu o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu, wyeliminował go z kwalifikacji prawnej i zarazem opisu czynu. W przekonaniu sądu znamionom czynu z art. 281 kk (użycie przemocy z celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy) przypisano ponadto znamię czynu o charakterze chuligańskim. Fakt użycia przemocy jest w tym wypadku rzeczą bezdyskusyjną. Oskarżony został pobity przy próbie interwencji w związku z dokonaną kradzieżą sklepową. Na tym polega istota kradzieży rozbójniczej. W opisie czynu sąd nie dostrzegł zarazem pozostałych elementów konstrukcyjnych składających się na chuligański charakter czynu (art. 115 § 1 pkt 21 kk).

3.2.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3.Warunkowe umorzenie
postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4.Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5.Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K.

I

I

Sąd uznał oskarżonego D. K. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 281 § 1 kk w zb. z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to w myśl art. 11 § 3 kk na mocy art. 281 § 1 kk wymierzył mu karę 2 lat pozbawienia wolności. Sąd uznał, że kara 2 lat pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, nie przekracza stopnia winy, a także czyni zadość celom kary w zakresie prewencji indywidualnej i generalnej. Wymierzona kara niewątpliwie będzie akcentowała jej wychowawczą rolę, co ma na celu uświadomienie oskarżonemu naganności jego postępowania i wzbudzenie w nim refleksji o konieczności przestrzegania obowiązującego porządku prawnego. Należy podkreślić, że przypisany oskarżonemu czyn z art. 281 § 1 kk jest zagrożony wyłącznie karą pozbawienia wolności (w wymiarze od 1 roku do lat 10), a zatem wymierzona kara w żadnym razie nie może być uznana za rażąco surową.

Przy wymiarze kary Sąd zawsze uwzględnia wszystkie okoliczności zarówno świadczące na korzyść, jak i na niekorzyść
oskarżonego. Do okoliczności obciążających należy przede wszystkim uprzednia karalność oskarżonego. Jak już sygnalizowano, D. K. był w przeszłości wielokrotnie karany. W aktach sprawy zgromadzono 18 odpisów wyroków za wykroczenia, w tym głównie za wykroczenia przeciwko mieniu z art. 119 § 1 kw. D. K. wielokrotnie dokonywał tzw. kradzieży sklepowych. Orzekane wobec niego kary nie odniosły pożądanego skutku z zakresu prewencji indywidualnej i nie odwiodły go od dalszego popełniania tego typu czynów. Przeciwnie, oskarżony kontynuował swój proceder, czego dowodem jest niniejsza sprawa. Zaznaczyć trzeba także, że D. K. był karany także za przestępstwa. To dowodzi, iż oskarżony jest osobą głęboko zdemoralizowaną i niepodatną na oddziaływanie resocjalizacyjne w warunkach wolnościowych. Dotychczas stosowane kary o charakterze wolnościowym okazały się bowiem nieskuteczne. Podkreślić trzeba, iż oskarżony jest przy tym osobą bezwzględną. Nie zawahał się użyć przemocy o dużym natężeniu w celu utrzymania się w posiadaniu rzeczy o stosunkowo niewielkiej wartości. Był brutalny i niezwykle agresywny. Zadawał razy, które mogły zakończyć się poważnymi obrażeniami u pokrzywdzonego.

Podkreślić trzeba, iż wymierzona kara ma charakter bezwzględny. Sąd miał przy tym na uwadze, że kara tego typu winna stanowić swoiste ultima ratio, w sytuacji, gdy inne kary nie odniosą swojego skutku. Z takim stanem mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Oskarżony D. K. był uprzednio dwukrotnie karany za przestępstwa. Orzekano wobec niego kary o charakterze wolnościowym lub karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby. Mimo tego – czego dowodzi niniejsza sprawa – nie wyciągnął żadnych wniosków z poprzednich skazań, kontynuując przestępczy proceder. Jak już wskazano, D. K. znany jest sądowi z licznych kradzieży sklepowych stanowiących wykroczenie z art. 119 § 1 kw oraz wykroczeń przeciwko instytucjom państwowym i obyczajności publicznej. W ostatnim okresie czasu był karany kilkunastokrotnie, o czym świadczą odpisy wyroków zgromadzone w aktach sprawy. Obce są mu zasady porządku prawnego i zasady współżycia społecznego. Jego zachowanie godzi we wskazane porządki, przyjmując coraz bardziej patologiczne formy. W tym stanie rzeczy tylko kara pozbawienia wolności jest w stanie odnieść efekt odstraszający i tamujący przed kolejnymi przestępstwami.

II

II

Z uwagi na fakt, iż w toku niniejszego postępowania skradzione mienie zostało bądź utracone (alkohol), bądź nie nadawało się do ponownej sprzedaży (żywność zabrudzona i uszkodzona podczas szarpaniny), sąd na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego D. K. do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) S.A z siedzibą w K. kwoty 223 złotych.

III

III

Sąd na mocy art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do zapłaty na rzecz pokrzywdzonego B. B. (1) kwoty 5000 złotych tytułem częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Kwota ta stanowi symboliczne wynagrodzenie za ból i traumę, których pokrzywdzony doznał w trakcie wykonywania czynności, do których został powołany. Przypomnieć w tym miejscu należy, iż w wyniku przestępczego działania oskarżonego B. B. (1) doznał między innymi złamania nosa z przemieszczeniem. W związku z tym przebywał w szpitalu, a następnie zmuszony był korzystać ze zwolnienia lekarskiego. Jego komfort życia w tym okresie uległ istotnemu pogorszeniu. Z okoliczności tych musi zdawać sobie sprawę oskarżony. Krzywdę tę należy wynagrodzić.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

D. K.

IV

IV

Na mocy art. 63 § 1kk sąd na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres tymczasowego aresztowania od dnia 27 marca 2021 roku godz. 14:45

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

W trakcie rozprawy głównej sąd oddalił wnioski dowodowe obrońcy oskarżonego. Powody oddalenia wniosków zostały obszernie wyjaśnione w wydanym postanowieniu (k. 473v.-474). Z kolei sąd zamierzał – zgodnie z wnioskiem oskarżonego – przesłuchać w charakterze świadka M. S. (2). Dowodu tego nie udało się jednak przeprowadzić. Jak ustalono, M. S. (2) nie przebywa w miejscu dotychczasowego pobytu w (...). W okresie wakacyjnym opuścił miejsce zamieszkania i udał się prawdopodobnie do T.. Próby jego zatrzymania i doprowadzenia nie powiodły się. Sąd posiada zarazem wiedzę z urzędu, iż w innej toczącej się sprawie przed tutejszym sądem próby zatrzymania M. S. (2) nie powiodły się. Miejsce jego pobytu nie jest znane. Z tego też powodu należało przyjąć, iż przeprowadzenie dowodu nie było możliwe.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

VI

Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata J. K. kwotę 986,40 złotych tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego D. K. z urzędu.

Sąd na mocy art. 627 kpk i art. 3 ust 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 złotych tytułem opłaty sądowej i obciążył go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 429,73 złotych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym sprawstwo i wina oskarżonego zostały dowiedzione. Oskarżony jest osobą młodą, zdrową, zdolną do pracy. Nic nie stoi zatem na przeszkodzie, aby podjął zatrudnienie i zapłacił koszty procesu. Ich wysokość nie przekracza możliwości płatniczych oskarżonego.

8. PODPIS