Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 75/22 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu z 2022-12-08

Sygn. akt II K. 75/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 grudnia 2022 roku.

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Izabela Bejger

Protokolant: starszy sekr. sądowy Ewa Romanowska

w obecności oskarżyciela Prok. Rej. ----------

po rozpoznaniu w dniu 20 września 2022 roku, 6 października 2022 roku, 29 listopada 2022 roku

sprawy M. W. (1)

syna J. i S. z domu M.

urodz. (...) w L.

oskarżonego o to, że: w dniu 9 października 2021 roku w miejscowości Z., pow. g. (...), woj. (...)- (...) groził słownie pozbawieniem życia byłem żonie B. W. (1) oraz M. G. (1), przy czym groźba ta wzbudziła u pokrzywdzonych uzasadnioną obawę, iż zostanie spełniona

tj. o przestępstwo z art. 190 § 1 kk

ORZEKA:

I.  uniewinnia oskarżonego M. W. (1) od zarzuconego mu aktem oskarżenia czynu;

II.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 75/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. W. (2)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

sposób życia oskarżonego, uprzednia karalność w tym za groźby karalne

dane osobopoznawcze

k 95

odpis wyroku

k 142

konflikt między stronami

wyjaśnienia oskarżonego

k 12-13, 94, 137-138

zeznania świadka B. W.

k 3, 138-139

zeznania świadka J. W.

k 75V-76

postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa co do przywłaszczenia składników majątku wspólnego przez M. W.

k 56

postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie przestępstwa popełnionego na szkodę oskarżonego przez jego syna A. W.

k 59

zeznania świadka P. S.

k 159-160

zeznania świadka P. K.

k 160-161

Zeznania B. W.

k 138 v-139

zeznania J. W.

k 75 v-76, 162

oględziny płyty

k 80

zeznania świadka M. G.

k 160 v-161

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. W. (2)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

grożenie pozbawieniem życia byłej żonie B. W. (1) przy czym groźba ta wzbudziła w niej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1)

k 94, 137-138

zeznania świadka P. K. (2)

k 160-161, 170-171

zeznania świadka J. D.

k 172-173

zeznania świadka T. W. (1)

k 164-166

zeznania świadka E. W.

k 75v-76

raporty z działań

k 17-31

notatka urzędowa

k39

notatka urzędowa

k 16

notatka urzędowa

k 41

Oględziny płyty DVD

k 80

notatka z rozpytania M. W.

k 67

grożenie pozbawieniem życia M. G. (1), przy czym groźba ta wzbudziła w nim j uzasadnioną obawę, że będzie spełniona

zeznania świadka M. W. (5)

k 67-68

zeznania świadka B. W.

k

zeznania świadka M. G.

k 81-82, 160V-161

zeznania świadka J. W. (2)

k 75V- 76, 162

zeznania świadka T. W.

k 164-166

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

dane osobo-poznawcze

dokument urzędowy . Jego wiarygodność nie budziła wątpliwości

odpis wyroku

dokument urzędowy . Jego wiarygodność nie budziła wątpliwości

postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa co do przywłaszczenia składników majątku wspólnego przez M. W.

dokument urzędowy . Jego wiarygodność nie budziła wątpliwości

postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa w sprawie przestępstwa popełnionego na szkodę oskarżonego przez jego syna A. W.

dokument urzędowy . Jego wiarygodność nie budziła wątpliwości

wyjaśnienia oskarżonego

co do zasady sąd dał im wiarę w kwestiach istotnych dla ustalenia stanu faktycznego, co do tego, że oskarżony w dniu 09.10.2021 roku był na posesji B. W. (1) byłej małżonki po odbiór rzeczy z podziału majątku wspólnego, że z tego tytułu istnieje spór , że uczestniczył w tych czynnościach jego brat a obserwowała to jego aktualna małżonka E. W. . Sąd nie dał mu wiary co do tego że słowa wypowiadane w pewnym momencie przez niego ,, zaraz wrócę jak ci zajebię" nie były wypowiadane do psa, który atakował oskarżonego na posesji byłej żony . Tak naprawdę trudno ocenić do kogo te słowa były konkretnie kierowane, bowiem w polu widzenia oskarżonego wówczas pozostawały dwie osoby B. W. (1) i M. W. (5) , który nagrywał zdarzenie . Z uwagi na fakt, że konflikt jest między B. W. i oskarżonym sąd przyjął, że słowa te były kierowane do niej. Pozostała jednak ocena czy w kontekście konkretnej sytuacji wyczerpuje to znamiona przestępstwa z art. 190 par 1 kk co zostanie uczynione w dalszej części uzasadnienia .

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1)

sąd powyżej wskazał, że nie dał wiary, że słowa wypowiedziane przez oskarżonego kiedy odjeżdżał z posesji kierowane były do atakującego psa gdyż kontekst sytuacyjny , przebieg całej sytuacji nie potwierdzają tego . Naiwnym byłoby danie wiary takiemu twierdzeniu . W momencie kierowania tych słów oskarżony nie był już atakowany przez zwierzę , które było daleko od niego, co potwierdza nagranie ,więc nie mógł kierować tych słów do psa

zeznania świadka B. W.

Sąd nie mógł dać wiary całości zeznań tego świadka, bowiem jej zeznania zawierały sprzeczności , były zmienne różniły się w istotnych szczegółach i nie znajdowały poparcia w pozostałym materiale dowodowym . Przede wszystkim sad nie znalazł materiału potwierdzającego ,że mamy do czynienia z groźbą pozbawienia życia . Mówiła, że wypowiedział do niej słowa ,, zajebię Cię " ale na nagraniu nie słychać takich słów. Powyższa znała treść nagrania ale żeby wzmóc ciężar gatunkowy wypowiadanych słów podawała, że były to groźby pozbawienia życia. Nadto w kontekście jej zeznań i pozostałych -córki J. W. (2) , jej partnera M. G. (1) i partnera drugiej córki M. W. (5) trudno było ustalić ile i jakie konkretnie groźby i w którym momencie były wypowiadane . Świadkowie ci bowiem wspominali, że wobec niej były kierowane groźby przez oskarżonego w obecności interweniujących policjantów czego z kolei oni nie potwierdzali i czego pokrzywdzona też nie podnosiła żeby groził jej przy policjantach . To co mówił oskarżony nagrywał W. ale tego o czym wspomina ona i członkowie jej rodziny nie ma na nagraniu. Twierdziła, że zabrał rzeczy nie należące do niego . To też nie znalazło potwierdzenia bowiem w tej kwestii doszło do odmowy wszczęcia postępowania. Na początku mówiła, że groził jej raz jak odjeżdżał zabierając rzeczy z posesji ,potem że w sumie dwa razy a jeszcze później dodatkowo, że ją wyzywał.

zeznania świadka P. S.

Nie wniosły nic istotnego do sprawy . Świadek uczestniczył wcześniej w kilku interwencjach z udziałem stron ale w tej z 09.10 nie uczestniczył

Oględziny płyty DVD

poddana oględzinom w toku postępowania przygotowawczego. Z zapisu z odtworzenia jej treści wynika , że padły słowa oskarżonego wobec pokrzywdzonej : ,, ja was zajebię to zobaczysz ". Sąd dokonał odtworzenia nagrania przedłożonego przez stronę i takie słowa nie padły , nie ma ich na żadnym nagraniu lecz innej treści ,, zaraz wrócę , tak ci zajebię ". Pokrzywdzona takie nagranie przedłożyła i było ona jedynym na jakie się powoływała. Trudno stwierdzić skąd wobec tego taki zapis w protokole oględzin płyty . Nie podnosiła też że jest jeszcze jakieś inne nagranie albo że to które przedłożyła jest niepełne. Wobec tego sąd dokonywał oceny treści wypowiedzianej tej którą usłyszał na przedłożonym przed sądem nagraniu . Z treści tego nagrania nie wynika groźba pozbawienia życia lecz ewentualnie można było wnioskować o groźbie spowodowania uszkodzenia ciała, ale pozostaje jeszcze ocenić do kogo była skierowana i czy w danym kontekście sytuacyjnym mogła wzbudzić uzasadnioną obawę że może zostać spełniona. W sytuacji gdy na zewnątrz była pokrzywdzona i z nią M. W. , który nagrywał trudno jednoznacznie przyjąć do kogo były skierowane te słowa , na nagraniu widać że oskarżony jest w znacznej odległości i odjeżdża z posesji. Pokrzywdzona była też niekonsekwentna . Raz mówiła że była na zewnątrz podczas tego zajścia a na nagraniu wygląda jakby robione to było z wnętrza domu a w całym postępowaniu chodzi właśnie o te słowa , wypowiadane w tym momencie . Do nich cały czas odwoływała się pokrzywdzona.

notatka z rozpytania M. W.

notatka ta zawiera treści które przekazał M. W. . Wynikało z niej , ze jak wyszli z B. W. to od razu wszystko nagrywał telefonem . Jak oświadczał oskarżony groził pokrzywdzonej, że ją zajebie , jak się wyraził przeważnie używał słów, że ją zajebie co sugerowało że tych twierdzeń był więcej niż jedno a na nagraniu jest tylko jeden zwrot . Nikt nie podnosił, ze jest to niekompletne. Nigdzie na nagraniu nie słychać aby używał słów jak to stwierdził B. W., że zajebie B. W. .

zeznania świadka M. W. (5)

Będąc przesłuchiwanym świadek zeznawał, ze oskarżony wyzywał , wiele razy wypowiadał groźby , ubliżał czego nie ma na nagraniu . jak wynikało z jego zeznań odnosił się do tego co wydarzyło się do przyjazdu policji . Twierdził że wszystko nagrywał i takich treści nie ma na zarejestrowanym nagraniu . Nie twierdził, że jest jego dalszy ciąg . Zresztą na nagraniu widać jak oskarżony opuszcza posesję a potem była już policja i jak ustalono w oparciu o wiarygodne zeznania funkcjonariuszy w obecności policjantów groźby i wyzwiska nie padały w ich obecności . Tak więc ponieważ w ocenie sądu zeznania te nie korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym oprócz zeznań członków rodziny B. W., które też nie mogły być podstawą ustalenia faktów ponieważ zawierały treści mające obciążyć oskarżonego ponad miarę , przedstawiały go w złym świetle. Nie można zapominać o tym że są to osoby skonfliktowane z oskarżonym miały więc motyw by obciążać go bezzasadnie . Całą sytuację wyolbrzymiały i uzupełniały o fakty które nie miały miejsca. Nic nie mówił ze groźby padły po przyjeździe policji choć sąd wspomniał już, że zeznania funkcjonariuszy temu przeczą więc odnosi się do tego co zarejestrowano na nagraniu. .Nie ma na nim tego o czym świadek zeznawał . Nie ma ani ubliżeń ani wyzwisk ani wielokrotnie wypowiadanych gróźb. Świadek jest chłopakiem córki stron a córka jest w bardzo złych relacjach z ojcem zatem zeznawał na korzyść jej matki wskazując na zachowania oskarżonego , które nie miały miejsca. Stąd sąd odmówił wiary jego zeznaniom.

zeznania J. W.

zeznaniom sąd tym również odmówił wiary, albowiem były one niespójne i nie korespondowały z dowodami uznanymi za wiarygodne. Co istotne świadek pojawiła się na miejscu gdy byli już funkcjonariusze policji. Zeznała że byłą świadkiem gróźb kierowanych przez oskarżonego do matki. Funkcjonariusze zeznali że podczas ich obecności żadne groźby nie padały . Twierdziła ze wówczas ubliżał mamie , nie ma tego na nagraniu, nie potwierdzają tego policjanci obecni na miejscu. Stwierdziła, ze oskarżony mówił że zdechnie , mówił tak rzekomo o pokrzywdzonej . Nikt oprócz niej takiego faktu nie podnosił nawet pokrzywdzona. W postępowaniu przygotowawczym mówiła że groził jej raz a przed sądem ,że wiele razy . Najpierw zeznawała, ze ubliżał i wyzywał mamę a przed sądem, że ubliżał mamie i groził jej. Zeznała, że w obecności policjantów groził mamie co jest niewiarygodne bo powyżsi tego nie potwierdzają . Nie znajduje to potwierdzenia w dokumentacji w postaci sporządzonych notatek służbowych czy zapisów z notatników służbowych , które były robione bezpośrednio lub krótko po interwencji. Ponadto jak zeznali funkcjonariusze co jest logiczne gdyby w ich obecności doszło do takich zachowań zapisali by to w notatnikach i musieliby na to zareagować . Nie potwierdzili również tego co zeznała a także świadek W. że oskarżony był agresywny , nerwowy, że grozili środkami przymusu. Ponadto nie była konsekwentna w swoich twierdzeniach raz mówiąc że groził jej raz a innym razem że kilka razy. Podnosiła też że oskarżony groził jej chłopakowi M. G. i on się obawiał o swoje życie lub zdrowie . temu sąd też nie dał wiary co będzie omówione poniżej przy analizie zeznań M.G.

zeznania świadka M. G.

sąd nie dał wiary jego zeznaniom .On zdaniem sądu przebieg stanu faktycznego ubarwił o fakty, które w istocie nie miały miejsca. Wiarygodne było to że dotarli kiedy byłą już policja to jest zgodne z pozostałymi uznanymi za wiarygodne dowodami w pozostałym zakresie było wiele niewiarygodnych twierdzeń mających obciążyć oskarżonego . Zeznał że oskarżony groził pokrzywdzonej podczas obecności funkcjonariuszy , ze zwrócił się do B. W. ,, na chuj się patrzysz i tak cię zajebie . Policjanci nie potwierdzali tego. Nie potwierdzali też jego agresji nerwowości i konieczności użycia środków przymusu o czym zeznał świadek, tak zresztą jak pozostali członkowie jej rodziny. Był także niewiarygodny w twierdzeniu ze oskarżony i jemu wówczas groził . Nie potwierdzali tego policjanci , nie ma tego w zapiskach z interwencji jak zeznał co istotne w chwili wypowiadania tych gróźb policjanci byli przy oskarżonym .Skoro nawet by groził co jednak odrzucono to i tak skoro nie zgłaszał tego faktu to oznaczałoby , że się nie obawiał. Ponadto zgłosił to dopiero wiele miesięcy po zdarzeniu ( marzec 2022 r, zdarzenia październik 21 r ) przy okazji składania zeznań ,kiedy był rozpytywany przez policję czy posiada jakąś wiedze w tej sprawie . Było to też dopiero gdy wydano decyzję pierwotnie o umorzeniu postępowania w stosunku do B. W. (1). Dopiero wówczas przypomniało się powyższemu że i jemu groził oskarżony,, że mu łeb odstrzeli" no i tak się rzekomo obawiał a zgłoszenia dokonał dopiero po kilku miesiącach. Tłumaczył się nieracjonalnie że gróźb nie zgłosił bo wówczas policjanci byli na posesji oskarżonego . Podczas gdy stojący wówczas przy oskarżonym policjanci w momencie wypowiadania do niego gróźb bo tak twierdził świadek nie potwierdzali tego. Na nagraniu ani podczas obecności funkcjonariuszy nie ma mowy o ubliżaniu B. W. przez oskarżonego o czym mówił świadek.

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. W. (1)

sąd nie dał wiary w tej części gdzie stwierdzał, że słowa, które zarejestrowało nagranie były wypowiadane do atakującego go psa. Pies nie znajdował się przy nim tylko w dużej odległości, on był już na ciągniku i nie był w tym momencie atakowany . Wiara w takie twierdzenie byłaby zwykłą naiwnością .

dane osobo-poznawcze

żadna zez stron nie kwestionowała tego dokumentu, jak też pozostałych dokumentów urzędowych dlatego sąd dal im wiarę . Wynikało z tego, że oskarżony pracuje zawodowo w firmie transportowej , zarabia 3000 tyś. zł miesięcznie

zeznania śwaidka E. W.

sąd uznał je za wiarygodne . Z zeznań świadka aktualnej żony oskarżonego wynikało potwierdzenie długotrwałego konfliktu między stronami i to że oskarżony udał się na posesję pokrzywdzonej w celu odebranie swoich rzeczy z podziału majątku, bo miał z tym problemy . Przyznała ,że nie pytał o zgodę byłej małżonki. Zeznała, że gróźb nie słyszała pod adresem pokrzywdzonej ani , że w jej obecności oskarżony nie wypowiadał słów , że komuś odstrzeli łeb . To nie podważa wiarygodności świadka, bowiem obserwowała zdarzenie spoza posesji i mogła nie słyszeć . Potwierdziła, ze oskarżony rzucał czym w psa bo go atakował.

zeznania świadka T. W. (1)

sąd uznał jego zeznania za wiarygodne . Jego zeznania co do przebiegu zajścia korespondowały z nagraniem i zeznaniami funkcjonariuszy policji oraz zeznaniami świadka E. W. . Sąd odmówił im wiary w części gdzie stwierdził, że słowa które wypowiedział brat były kierowane do atakujących go psów . To było niewiarygodne ponieważ w momencie ich wypowiadania oskarżony był już na ciągniku , wyjeżdżał z posesji i nie był przez nie atakowany . Tworzyły one logiczną całość z pozostałym uznanym za wiarygodny materiałem dowodowym.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Po przeprowadzeniu dość obszernego postępowania dowodowego sąd uniewinnił oskarżonego od stawianego mu zarzutu. Przyczyną tego był fakt , że dowody mające świadczyć o winie oskarżonego budziły wątpliwości . Zeznania osób obciążających oskarżonego były zmienne i niespójne, także i samej pokrzywdzonej. Ich zeznania zdaniem sadu były wzbogacone o twierdzenia , zachowania oskarżonego, które nie miały miejsca , a które miały za zadanie obciążyć go bezzasadnie. Było dużo zmienności w ich zeznaniach co do tego kiedy oskarżony groził pokrzywdzonej , ile razy , czy była ona w momencie kierowania gróźb na zewnątrz, czy w mieszkaniu . Ich zeznania nie były spójne, lecz zmienne i nie korespondowały choćby z zeznaniami policjantów, którym jako pochodzącym od osób postronnych, nie zainteresowanych wynikiem postępowania sąd dał wiarę. Ponadto jakkolwiek same wypowiedzenie słów mających charakter groźby, samo ich wypowiedzenie jak w tej sprawie nie jest wystarczające do przypisania popełnienia przestępstwa z art. 190 par. 1 kk i potraktowanie ich jako gróźb nie mogło być automatyczne. Wypowiedziane słowa zmierzały niewątpliwie do dokuczenia pokrzywdzonej i miały charakter wulgarny ale zdaniem sądu były zbyt ogólnikowe, nieskonkretyzowane. Należało jeszcze dokonać oceny czy na skutek wypowiedzianych słów mogło dojść do skutku w postaci wzbudzenia uzasadnionej obawy, że groźba może być spełniona, że pokrzywdzona w konkretnych okolicznościach mogła czuć się zagrożona . Bez łącznego wystąpienia tych elementów nie można mówić o groźbie karalnej. Groźba taka musi faktycznie wzbudzić obawę jej spełnienia i do tego co istotne taka obawa musi być uzasadniona okolicznościami ,co zdaniem sądu nie zaistniało. W stosunku do P. G. co do słów , które rzekomo wypowiedział oskarżony pod jego adresem to nie zdołano poprzeć tego faktu wiarygodnymi dowodami . Groźba ta miała być wypowiedziana w obecności funkcjonariuszy , którzy w tym momencie byli przy oskarżonym . Powyżsi jednak nie potwierdzili tego faktu a ich zeznaniom sąd dał wiarę. Nadto nawet gdyby nawet założyć , że jakaś groźba była to i tak nie sposób byłoby przyjąć zaistnienia drugiego z wymaganych elementów skoro nie zgłosił on tego bezpośrednio po zdarzeniu ani obecnym na miejscu funkcjonariuszom ani w KPP . Uczynił to dopiero po kilku miesiącach przy okazji składania zeznań w sprawie. Jeśli chodzi o słowa kierowane wobec B. W. to też należało dokonać ich oceny w kontekście całego zdarzenia. Należy pamiętać , ze nie każda groźba wypowiedziana w emocjach będzie kwalifikować się jako przestępstwo. Jak już zostało podniesione obawa musi być uzasadniona. Należało to ocenić przez pryzmat okoliczności zajścia z uwzględnieniem całokształtu relacji panujących między stronami. Przechodząc na grunt niniejszej sprawy sąd uznał , że z taką obawą nie mamy do czynienia . Strony od długiego czasu pozostają w konflikcie , mają za sobą postępowanie rozwodowe ( rozwód orzeczony z winy obu stron) i o podział majątku wspólnego i mimo tak burzliwego okresu w tym czasie nie dochodziło między stronami do poważnych incydentów. Zdaniem sądu doszło do tej sytuacji na skutek tego , że oskarżony był sfrustrowany sytuacją , że nie może przez długi czas odebrać swoich rzeczy z podziału . Pokrzywdzona jak twierdził wyznaczała terminy odbioru tak , że kolidowało mu to z pracą zawodową. Faktycznie tak naprawdę chodziło o jakieś rzeczy nie mające wielkiej wartości majątkowej a mimo to nie wiadomo z jakich względów pokrzywdzona aż tak to formalizowała, co powodowało stopniowe narastanie frustracji i desperacji u oskarżonego . To zdaniem sądu doprowadziło do całego zajścia .Choć zdaniem sadu jak wiadomo choćby z akt sprawy oskarżony nie jest osobą bez skazy, to w ocenie sądu w tej przedmiotowej sytuacji nie można powiedzieć, że od razu byłby zdolny do popełnienia przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu . Słowa wypowiedział impulsywnie, bez namysłu. Zdaniem sądu obawa pokrzywdzonej nawet jeśli zaistniała to nie była usprawiedliwiona okolicznościami . Istotne znaczenie miały też okoliczności wypowiedzenia słów. Oskarżony nie przybył na jej posesję z zamiarem by jej grozić lub coś jej zrobić. Przybył z konkretnym zamiarem tylko po to by zabrać swoje rzeczy z podziału majątku. Gdyby pokrzywdzona nie nawiązała wówczas kontaktu z nim do wypowiedzenia tych słów nie doszłoby. Oskarżony zmierzał już w kierunku opuszczania posesji , poza tym pokrzywdzona nie była w tym momencie sama lecz w towarzystwie dorosłego mężczyzny, mogła też pozostać w mieszkaniu gdzie była i gdzie nic jej nie groziłoby a nieco później była w obecności innych jeszcze członków rodziny i nie tylko , które ją wspierały i były po jej stronie . Jej dzieci po zdarzeniu odjechały to też pośrednio oznacza , że nie było stanu uzasadnionej obawy u pokrzywdzonej. Poza tym oskarżony był nagrywany czego miał świadomość, był chwilę przed atakowany przez psa, co spowodowało u niego nerwowość i pod wpływem emocji wypowiedział słowa jakie zarejestrowało nagranie. Pokrzywdzona nagrywała by zebrać argumenty przeciwko niemu. Wypowiedzenie tych słów przez oskarżonego było efektem wyłącznie emocji , których nie był on w stanie utrzymać tym bardziej, że jest on osobą impulsywną, ale strony znają się od wielu lat i często między nimi w przeszłości dochodziło do sytuacji konfliktowych. To jednak , że pokrzywdzona dokonała zgłoszenia telefonicznego policji nie było zdaniem sądu podyktowane obawą lecz złością na to, że oskarżony samowolnie zdecydował się zabrać swoje rzeczy czyniąc to w innym terminie niż do tego wyznaczony. Dokonała zgłoszenia by znowu miał problemy i ewentualną groźbę postępowania karnego, o czym świadczy fakt , że zarówno jej twierdzenia jak i pozostałych osób stojących po jej stronie zmierzały do bezzasadnego obciążania oskarżonego poprzez wskazywanie na jego zachowania, twierdzenia , które nie miały faktycznie miejsca.

W świetle powyżej przedstawionych okoliczności sąd uznał, że materiał dowodowy nie pozwalał w sposób nie budzący żadnych wątpliwości na zakwalifikowanie zachowania oskarżonego jako groźby karalnej i uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia czynu.

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach orzeczono po myśli art. 632 pkt 2 kpk.

1.Podpis

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Barbara Malinowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Izabela Bejger
Data wytworzenia informacji: