Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 54/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

W. B.

Czyn przypisany - art. 207 § 1 kk, psychiczne znęcanie się nad matką B. B. (2), psychiczne i fizyczne znęcanie się nad ojcem J. B. (1).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Znęcanie się oskarżonego nad rodzicami

zeznania pokrzywdzonego J. B. (1)

k. 164

k. 14v.-15

zeznanie pokrzywdzonej B. B. (2)

k. 164

k. 8-8v.

zeznania świadka D. K.

k. 164-165

zeznania świadka M. M.

k. 135v.

wydruk rejestru interwencji policji

k. 33-35

dokumentacja Zespołu (...)

k. 40-59

k. 99

k. 110-121

2. Uprzednia karalność oskarżonego

karta karna

k. 79-80

3. Stan zdrowia psychicznego oskarżonego, dane osobopoznawcze

dane osobopoznawcze

k. 70

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 87-88

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

W. B.

Czyn przypisany - art. 207 § 1 kk, psychiczne znęcanie się nad matką B. B. (2), psychiczne i fizyczne znęcanie się nad ojcem J. B. (1).

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Nieprzyznanie się do popełnienia zarzucanego czynu

wyjaśnienia oskarżonego

k. 163

k. 27v.

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania pokrzywdzonego J. B. (1)

Zeznania pokrzywdzonego sąd uznał za wiarygodne. Są one wyważone i obiektywne. Wskazują na zachowanie oskarżonego oraz jego problem alkoholowy, potwierdzony przez biegłych lekarzy psychiatrów i biegłego psychologa. W ocenie sądu zeznania J. B. (1) nie były wymierzone na celowe, fałszywe obciążenie oskarżonego. Są natomiast wynikiem jego "zmęczenia" zachowaniem oskarżonego. Podkreślić trzeba przy tym, iż zachowanie W. B. względem rodziców pogarszało się już od kilku lat. Tak J. B. (2), jak i B. B. (2), opisali liczne naganne i niebezpieczne występki oskarżonego, które burzyły ich spokój i poczucie bezpieczeństwa. Oskarżony nie reagował przy tym na prośby o poprawę, przeciwnie - jego zachowanie przybierało coraz bardziej patologiczne formy. Można postawić tezę, iż zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia i zeznania pokrzywdzonego stanowią próbę poszukiwania pomocy i ochrony wobec długotrwałej nagannej postawy syna. Pokrzywdzeni boją się oskarżonego, który pod wpływem alkoholu staje się nieobliczalny i niebezpieczny.

zeznanie pokrzywdzonej B. B. (2)

Z zeznaniami J. B. (1) korelują także zeznania pokrzywdzonej B. B. (2). Jej zeznania nie pozostawiają wątpliwości co do zachowania oskarżonego. Pokrzywdzona wprost wskazała, iż W. B. wszczyna liczne awantury, które nie mają żadnego istotnego powodu. Jego zachowanie radykalizuje się pod wpływem alkoholu, którego oskarżony nadużywa. Co znamienne, pokrzywdzona obawia się wówczas syna, który jest wulgarny, arogancki i nieobliczalny. Stan ten trwa od kilku lat. Zeznania pokrzywdzonej znajdują potwierdzenie w relacji J. B. (1) oraz dokumentacji Zespołu (...). Brak podstaw do uznania, iż celowo, bezzasadnie obciążają oskarżonego. Są wyrazem bezsilności wobec niebezpiecznych i budzących strach wystąpień oskarżonego.

zeznania świadka D. K.

Świadek jest dzielnicowym, którego rewir obejmuje miejsce zamieszkania rodziny B.. Świadek eksponował przy tym problem alkoholowy oskarżonego. Wskazał zarazem na jego problemy psychiczne. Potwierdził, iż pokrzywdzony J. B. (1) sygnalizował złe zachowanie syna. Zeznania D. K. uwiarygodniają zeznania pokrzywdzonych. Świadek wskazał wszak, iż w ostatnim czasie pokrzywdzeni podkreślili nieznaczną poprawę jego zachowania. Fakt ten jednoznacznie wskazuje na brak w ich zeznaniach chęci zaszkodzenia i bezpodstawnego pogrążenia oskarżonego. W zeznaniach świadka sąd nie dopatrzył się żadnego elementu, który w konfrontacji z zasadami logiki i pozostałym materiałem dowodowym, należałoby zakwestionować.

zeznania świadka M. M.

Świadek - funkcjonariusz policji - był uczestnikiem jednej z interwencji z udziałem oskarżonego,. Oskarżony po wywołanej awanturze został zatrzymany, był nietrzeźwy, co potwierdza relacje jego rodziców na temat nadużywania alkoholu. W przekonaniu sądu zeznania świadka są wiarygodne, mają charakter czysto sprawozdawczy z przeprowadzonej interwencji.

wydruk rejestru interwencji policji

Wydruk wskazuje na interwencje związane z zachowaniem oskarżonego. Zawarte tam zapisy potwierdzają uwagi dotyczące nadużywania przez oskarżonego alkoholu. Wówczas to oskarżony wywoływał awantury, podczas których groził swoim rodzicom, zachowywał się wobec nich arogancko, a wobec ojca używał siły fizycznej. Nic też dziwnego, że pokrzywdzeni nie chcieli wpuszczać go do mieszkania w obawie przed eskalacją przemocy.

dokumentacja Zespołu (...)

Przedłożona dokumentacja wskazuje na zachowanie oskarżonego wobec rodziców. W trakcie prowadzenia procedury Niebieskiej Karty oskarżony został jednoznacznie zidentyfikowany jako sprawca przemocy w rodzinie. Zdiagnozowano wobec niego także problem alkoholowy, odnotowując kilka uprzednich prób leczenia odwykowego. Dokumentacja ta nie budzi wątpliwości, stanowi efekt obserwacji życia rodziny oskarżonego i pokrzywdzonych. Jest on obiektywny, korelując z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie.

1.1.1

karta karna

Oskarżony był uprzednio kilkukrotnie karany. Odbywał kare pozbawienia wolności. Stan ten ustalono na podstawie informacji z Krajowego Rejestru Karnego. Informacje te nie stanowiły przedmiotu sporu w sprawie.

1.1.1

dane osobopoznawcze

W trakcie postępowania przygotowawczego ustalono okoliczności dotyczące stanu rodzinnego, sytuacji życiowej i źródeł utrzymania oskarżonego. Również i w tym wypadku pozyskane informacje nie budziły zastrzeżeń stron.

opinia sądowo-psychiatryczna

W związku z informacjami pochodzącymi od pokrzywdzonych oraz samego oskarżonego, w trakcie postępowania przygotowawczego dopuszczono dowód z opinii biegłych lekarzy psychiatrów oraz biegłego psychologa na okoliczności wskazane w art. 202 § 5 kpk. Przedłożona opinia jest w ocenie sądu wiarygodna. Biegli nie stwierdzili okoliczności wskazanych w art. 31 § 1 bądź w art. 31 § 2 kk. Oskarżony jest osobą upośledzoną intelektualnie w stopniu lekkim. Rozumie pytania bez konieczności ich powtarzania. Co znamienne, zna podstawowe normy i zasady życia społecznego, rozumie konieczność ich przestrzegania. Potrafi planować, organizować i przewidywać skutki swojego zachowania. W trakcie opiniowania oskarżony potwierdził szkodliwe spożywanie alkoholu, epizody kilkudniowych "ciągów " (k. 87). Sąd dał wiarę przedłożonej opinii. Została ona wydana na podstawie dokumentacji medycznej dotychczasowego leczenia oskarżonego oraz wyczerpującego wywiadu i badań własnych przeprowadzonych przez biegłych. Biegli wskazali na proces opiniowania, prowadzący do postawionych wniosków. W ocenie sądu są one logiczne, jasne i nie wymagają dodatkowego uzasadnienia. Opinię wydał zespół biegłych z wieloletnim doświadczeniem w opiniowaniu sądowo-psychiatrycznym.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Nie podjął żadnej aktywnej obrony. W przekonaniu sądu deklaracja oskarżonego nie zasługuje na danie jej wiary. Stoi bowiem w jaskrawej opozycji do pozostałego materiału dowodowego w sprawie. Materiał ten jednoznacznie wskazuje na zachowania oskarżonego względem rodziców, co oskarżyciel publiczny słusznie zakwalifikował jako znęcanie się nad członkami rodziny.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

W. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając na uwadze przedstawiony materiał dowodowy, sąd uznał oskarżonego W. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. występku z art. 207 § 1 kk, penalizującego przestępstwo tzw. znęcania się. W trakcie postępowania dowodowego ustalono, iż w okresie objętym zarzutem oskarżony wielokrotnie pod wpływem alkoholu wywoływał awantury, podczas których groził rodzicom pozbawieniem życia, ubliżał im, obrażał i poniżał. Zachowania te prowadziły do poczucia zagrożenia i strachu po stronie pokrzywdzonych. Podczas awantur oskarżony kopał w drzwi wejściowe, rzucał butelkami w okna mieszkania zajmowanego przez pokrzywdzonych. Zakłócał tym samym ich spokój, zmuszając do opuszczenia lokalu w obawie przed oskarżonym. Wobec ojca oskarżony używał także siły fizycznej - szarpał go i popychał. Żądał od matki wydania pieniędzy na alkohol. W razie odmowy wpadał w furię, niszcząc sprzęty będące wyposażeniem mieszkania. Przedstawione zachowanie stanowi klasyczny wręcz przykład wypełnienia znamion przestępstwa znęcania się. Oskarżony występuje w tym schemacie jako agresor, osoba wykorzystująca swoją przewagę wobec członków rodziny. Dezorganizuje życie tej rodziny, powodując stałe poczucie strachu i zagrożenia. Jest przy tym osobą kompletnie lekceważącą uczucia swych rodziców, realizującą wyłącznie swój, specyficznie pojmowany interes i dobro. Brak mu empatii. Własne zachcianki i potrzeby realizuje w sposób bezwzględny, także kosztem swych najbliższych. Takie zachowanie wpisuje się w schemat "kat-ofiara", charakterystyczny przy przestępstwie znęcania się. Nie może być wątpliwości, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 207 § 1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. B.

I

I

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, sąd na podstawie art. 207 § 1 kk wymierzył mu karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. W przekonaniu sądu orzeczona kara - tak co do rodzaju, jak i wymiaru - jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Zważyć przy tym należy, iż zespół biegłych nie stwierdził w przedmiotowej sprawie okoliczności wyłączających, bądź też w znacznym stopniu ograniczających winę oskarżonego. Oskarżony zna normy współżycia społecznego, rozumie naganność swojego zachowania i potrafi przewidzieć jego konsekwencje. Sąd zważył, iż oskarżony był uprzednio pięciokrotnie karany, odbywał karę pozbawienia wolności. Z dotychczasowych skazań nie wyciągnął prawidłowych wniosków, kontynuując przestępczy proceder. W ocenie sądu oskarżony jest osobą głęboko zdemoralizowaną i bezwzględną. Dla realizacji swoich celów, zwłaszcza związanych z uzyskaniem pieniędzy na alkohol, potrafi sięgać po środki i metody, które wywołują u jego najbliższych strach i poczucie zagrożenia o własne życie i zdrowie. Oskarżony nie liczy się z uczuciami swoich rodziców, nie potrafi docenić ich poświęcenia i pomocy. Sąd zważył także, iż podczas całego postępowania oskarżony nie wyraził skruchy i żalu, nie zadeklarował woli poprawy, nie przeprosił rodziców za kilkuletni proces znęcania się nad nimi. Pozostaje nieprzejednany. W tym stanie rzeczy nie może liczyć na łagodne potraktowanie, w tym na orzeczenie kary o charakterze wolnościowym. Orzeczenie takiej kary byłoby niczym nieuzasadnioną gratyfikacją. Abstrahowałoby od okoliczności przedmiotowej sprawy i postawy W. B.. Czyn z art. 207 § 1 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od 3 miesięcy do 5 lat. W tym kontekście kara 8 miesięcy pozbawienia wolności nie razi swą surowością. Jest adekwatną reakcją na rozmiar wyrządzonego bezprawia, stanowiąc czytelny sygnał, iż zachowanie oskarżonego spotkało się ze zdecydowaną reakcją ze strony wymiaru sprawiedliwości. Orzeczona kara pozbawienia wolności ma charakter bezwzględny. Stanowi wykładnik długotrwałości zachowania oskarżonego oraz wagi jego patologicznych wystąpień wobec rodziców. Wobec oskarżonego nie sposób postawić pozytywnej prognozy kryminologicznej. Sąd pozostaje w przekonaniu, iż kary o charakterze wolnościowym nie spełniłyby celów z zakresu prewencji indywidualnej, wzmacniając w oskarżonym poczucie bezkarności. Na to sąd nie może pozwolić. Tylko izolacja jest w stanie wywołać u oskarżonego krytyczną refleksję i przemyślenie na temat popełnionego czynu. Okres izolacji będzie także czasem wymuszonej abstynencji. W warunkach izolacji penitencjarnej oskarżony będzie miał szansę wzięcia udziału w terapii odwykowej. Przypomnieć trzeba przy tym, iż w warunkach wolnościowych nie wykazywał należytej determinacji iw tym obszarze. A przecież to problem alkoholowy stanowi główny powód jego konfliktu z prawem.

W. B.

II

I

Na poczet orzeczonej kary zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie (art. 63 § 1 kk).

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III i IV

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 624 § 1 kpk, zwalniając oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty, zaś wydatkami w sprawie obciążając Skarb Państwa. Oskarżony nie pracuje, otrzymuje rentę w kwocie 1.500 złotych. Środki te pozwalają na zaspokojenie jedynie podstawowych potrzeb życiowych. Konieczność poniesienia kosztów mogłaby narazić oskarżonego na istotny uszczerbek w jego utrzymaniu. W wyroku rozstrzygnięto także o kosztach pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu. Obciążono nimi Skarb Państwa.

1.Podpis