Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 27/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. Ł.

Art. 178a § 1 kk, prowadzenie pojazdu mechanicznego, samochodu osobowego marki S. po drodze publicznej w stanie nietrzeźwości.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Prowadzenie przez oskarżoną samochodu osobowego po drodze publicznej w stanie nietrzeźwości w dniu 21 grudnia 2022 roku.

zeznania świadka E. W. (2)

k. 122-123

zeznania świadka A. N.

k. 123

k. 33v.

zeznania świadka K. R.

k. 123-124

k. 73v.

zeznania świadka A. D.

k. 76v.

protokoły badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu

k. 2

k. 4

ekspertyza kryminalistyczna badania krwi na zawartość alkoholu

k. 80-86

opinia sądowo-lekarska

k. 88-90

2. Uprzednia niekaralność oskarżonej

karta karna

k. 70

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. Ł.

Art. 178a § 1 kk, prowadzenie pojazdu mechanicznego, samochodu osobowego marki S. po drodze publicznej w stanie nietrzeźwości.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. Nieprzyznanie się oskarżonej do popełnienia zarzucanego jej czynu

wyjaśnienia oskarżonej

k. 43

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka E. W. (2)

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie, sąd dał wiarę zeznaniom wskazanego świadka. Nie pozostawiają one wątpliwości co do czasu i miejsca popełnienia czynu opisanego w akcie oskarżenia. Zeznania świadka są precyzyjne i logiczne. Tłumaczą, w jakich okolicznościach doszło do zawiadomienia policji o prowadzeniu pojazdu osobowego marki S. przez osobę nietrzeźwą. Zeznania E. W. (2) znajdują potwierdzenie w depozycjach A. N. oraz w wynikach badań zawartości alkoholu w organizmie oskarżonej. Wyniki tych badań dowodzą, iż spostrzeżenia i podejrzenia świadka co do stanu kierującej pojazdem były jak najbardziej zasadne.

zeznania świadka A. N.

Identycznie sąd ocenił zeznania świadka A. N.. Co istotne, świadek wskazała, iż znała już wcześniej oskarżoną, która była klientką jej sklepu. Świadek opisała precyzyjnie okoliczności zdarzenia. Zaakcentowała zachowanie oskarżonej, wskazujące na jej stan nietrzeźwości - chwianie się na nogach, zataczanie się, bełkotliwą mowę. Świadek wskazała ponadto, iż wraz z E. W. (2) obserwowała zachowanie oskarżonej po jej wyjściu ze sklepu. Oskarżona wsiadła wówczas do samochodu marki S., którego numery rejestracyjne zostały zapisane przez świadka, a następnie odjechała, prowadząc pojazd. W aucie nie było innych osób. Przedstawione zeznania nie budzą żadnych wątpliwości. Wskazują jednoznacznie, iż w zachowaniu oskarżonej w trakcie zakupów widoczne były objawy nietrzeźwości. Supozycje te potwierdziły się podczas badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu oraz krwi. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby zeznania te zakwestionować.

zeznania świadka K. R.

Zeznania świadków E. W. (2) i A. N. znajdują uzupełnienie w zeznaniach świadków K. R. i A. D., funkcjonariuszy policji wezwanych w związku z zachowaniem oskarżonej. Zbieżność zeznań obu świadków pozwala przy tym na ich łączną ocenę. Po otrzymaniu informacji o nietrzeźwej kierującej i numerach rejestracyjnych jej pojazdu, policjanci ustalili miejsce jej zamieszkania, gdzie na posesji ujawnili pojazd S., a w domu D. Ł.. Świadkowie wskazali przy tym, iż w trakcie rozmowy oskarżona przyznała, że wróciła pojazdem z miasta. Obecna na miejscu córka oskarżonej przyznała zaś, iż matka przed chwilą wróciła samochodem S. (k. 73v., k. 76v., k. 123-124). Wobec tego przeprowadzono trzykrotnie badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu (k. 2). Badana przyznała w związku z tym, iż o godzinie 14.00 spożyła 1,5 litra piwa (k. 2v.). Obaj świadkowie wskazali ponadto na zachowanie oskarżonej, wyraźnie wskazujące na stan nietrzeźwości. Spostrzeżenia świadków korelowały w tym zakresie z zeznaniami E. W. (2) i A. N.. Sąd dał im wiarę. Brak jakichkolwiek logicznych powodów, aby relacje te zakwestionować.

zeznania świadka A. D.

Jak już wskazano powyżej, oceny zeznań świadka dokonano wspólnie z depozycjami K. R.. Są one jasne, spójne i logiczne. Korelują one z zeznaniami świadków E. W. (2) i A. N.. O tym, iż przypuszczenia policjantów co do stanu oskarżonej były zasadne przekonują wyniki badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu oraz krwi.

protokoły badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu

Jak już sygnalizowano, po przyjeździe policjantów do domu oskarżonej, przeprowadzono trzy badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Następnie badania te powtórzono jeszcze trzykrotnie po przewiezieniu oskarżonej do Komendy Powiatowej Policji w G. (...) Co istotne, oskarżona podczas tych badań przyznała, iż o godzinie 14.00 spożyła 1,5 litra piwa. Jej obecność w sklepie miała miejsce około godziny 15.00. Godzinę tę ustalono z precyzją uniemożliwiającą pomyłkę. O 15.00 bowiem A. N. i E. W. (2) zmieniały się w sklepie. W momencie przyjazdu oskarżonej do sklepu, obie sprzedawczynie były w nim obecne, co wiązało się właśnie z dokonywaną zmianą. Wskazały na to w swych zeznaniach E. W. (2) i A. N.. Ustalenie to należy zestawiać z deklaracją oskarżonej co do godziny spożycia 1,5 litra piwa (godz. 14.00). Należy także wskazać, iż pierwsze badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przeprowadzono w godzinach 15.47, 15.54 i 18.08 (k. 2-2v.). Stan nietrzeźwości oskarżonej potwierdziły także kolejne badania analizatorem wydechu dokonane w budynku KPP w G. (...) W świetle tych okoliczności nie może być wątpliwości, iż oskarżona w momencie jazdy samochodem S. znajdowała się w stanie nietrzeźwości. Wskazują na to nie tylko zeznania świadków, ale także obiektywne wyniki badań. Badania przeprowadzono z użyciem dwóch analizatorów wydychanego powietrza. Oba urządzenia były sprawne i posiadały aktualne świadectwa wzorcowania, przegląd techniczny i kalibrację (k. 3, k. 5).

ekspertyza kryminalistyczna badania krwi na zawartość alkoholu

Po zatrzymaniu oskarżonej pobrano od niej także krew celem ustalenia obecności alkoholu. Obie próbki, pobrane o godzinie 17.05 i 17.35 (k. 82v., 86v.) przyniosły odpowiednio wyniki 2,57 promila i 2,53 promila alkoholu we krwi (k. 80, k. 84). Brak podstaw, aby dowód ów zakwestionować. Badania na zawartość alkoholu we krwi zostały przeprowadzone przez podmiot fachowy, biegłego Laboratorium Kryminalistycznego Komendy Wojewódzkiej Policji w B.. Potwierdzają one tezę stawianą przez przesłuchanych świadków oraz wyniki badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. W przekonaniu sądu są to wyniki wiarygodne, brak podstaw, aby je podważyć.

opinia sądowo-lekarska

Wątpliwości co do stanu oskarżonej w momencie prowadzenia pojazdu mechanicznego nie pozostawia także opinia sądowo-lekarska. Wskazuje ona, w oparciu o badania retrospektywne, iż spożycie alkoholu w dawce i godzinie deklarowanej przez oskarżoną prowadziłoby do stężenia alkoholu w momencie jazdy rzędu 1,69 promila. Jak ustalono, stężenie to było znacznie wyższe, wobec czego biegły poddał w wątpliwość ilość spożytego przez oskarżoną alkoholu (k. 90). Wątpliwości nie budzi przeto jeden zasadniczy fakt - w momencie prowadzenia pojazdu oskarżona znajdowała się w stanie nietrzeźwości. Ustalenie to jest zbieżne ze spostrzeżeniami świadków, którzy odnotowali zataczanie się oskarżonej, chybotliwy chód, bełkotliwą mowę i woń alkoholu z ust. Opinia została wykonana przez biegłego medycyny sądowej, specjalistę, co do którego kompetencji sąd nie powziął żadnych wątpliwości. Z tego też względu sąd podzielił wnioski opinii w całości.

1.1.1

karta karna

Oskarżona nie była dotychczas karana, co ustalono na podstawie informacji pochodzącej z Krajowego Rejestru Karnego. Fakt ten był bezsporny w sprawie.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonej

Oskarżona w trakcie dochodzenia nie przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. Odmówiła składania wyjaśnień. Nie uczestniczyła w rozprawie głównej, na której sąd nie uznał jej obecności za obowiązkową. Wobec tego, że oskarżona nie przedstawiła żadnej argumentacji popierającej jej stanowisko, sąd uznał, iż jej wyjaśnienia obejmujące li tylko oświadczenie co do nieprzyznania się do popełnienia zarzucanego jej czynu, nie zasługiwały na uwzględnienie. Stanowisko to stoi bowiem w jaskrawej opozycji z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Tak zeznania świadków, jak i wyniki badań na zawartość alkoholu nie pozostawiają wątpliwości, iż w dniu zdarzenia oskarżona prowadziła samochód w stanie nietrzeźwości. Spożywała uprzednio alkohol, co sama przyznała podczas badań analizatorami wydechu (k. 2v., k. 4v.). W tym stanie rzeczy brak jakichkolwiek przesłanek, by deklarację oskarżonej uznać za wiarygodną. Stanowi ona wynik obranej linii obrony, nie wytrzymując jednak krytyki ze strony dowodów przeprowadzonych w trakcie postępowania.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

D. Ł.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Mając na uwadze przedstawiony powyżej materiał dowodowy, sąd uznał oskarżoną D. Ł. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, tj. występku z art. 178a § 1 kk. W świetle przeprowadzonych dowodów nie budzi wątpliwości, iż w dniu 21 grudnia 2022 roku oskarżona dobrowolnie spożywała alkohol, wprowadzając się w stan nietrzeźwości. Następnie - mając świadomość swego stanu - prowadziła pojazd mechaniczny, samochód osobowy marki S., po drodze publicznej. Jej zachowanie wyczerpało zatem znamiona czynu spenalizowanego we wskazanym powyżej art. 178a § 1 kk. Powołany przepis przewiduje odpowiedzialność karną w związku z prowadzeniem pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. Ł.

I

I

Uznając oskarżoną za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, sąd na mocy art. 178a § 1 kk w zw. z art. 34 § 1 i § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 35 § 1 kk wymierzył jej karę 1 roku i 2 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 25 godzin w stosunku miesięcznym. W przekonaniu sądu orzeczona kara - tak co do rodzaju, jak i wymiaru - jest adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonej. Trzeba przy tym wskazać, iż czyn z art. 178a § 1 kk zagrożony jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Osiąga stosunkowo niewielki dochód w kwocie 2.000 złotych miesięcznie. To wyklucza orzeczenie kary grzywny adekwatnej do wagi czynu i jego kryminalnej zawartości. Z kolei orzeczenie kary pozbawienia wolności byłoby rozstrzygnięciem nazbyt surowym. Wobec tego sankcją najbardziej oddającą wagę czynu i winy oskarżonej jest kara ograniczenia wolności. Oskarżona prowadzi gospodarstwo rolne, wobec czego wykonanie 25 godzin w stosunku miesięcznym nie powinno stanowić kłopotu i kolidować z jej obowiązkami zawodowymi. Istnieje bowiem w związku z tym możliwość elastycznego ustalenia harmonogramu prac na cele społeczne. Co istotne, wymiar kary ustalono mając na uwadze poziom stężenia alkoholu w organizmie oskarżonej. Oskarżona znajdowała się w stanie znacznego upojenia alkoholowego, co musiało znaleźć odzwierciedlenie w zastosowanej sankcji i środkach karnych. Oskarżona zdaje się nie rozumieć zagrożenia i społecznej szkodliwości popełnionego czynu. Nie wyraziła skruchy. Stąd też orzeczenie kary w wymiarze 1 roku i 2 miesięcy nie może uchodzić za nazbyt surowe. Będzie to czas, w którym oskarżona winna zdobyć się na krytyczną refleksję na temat swojego postępowania i możliwych jego konsekwencji dla samej oskarżonej oraz innych uczestników ruchu drogowego. Jako okoliczność łagodzącą sąd przyjął dotychczasową niekaralność oskarżonej. W przekonaniu sądu orzeczona kara spełni we cele z zakresu prewencji indywidualnej, skutecznie odwodząc oskarżoną od popełniania przestępstw w przyszłości. Stanowi zarazem czytelny sygnał dla opinii publicznej, iż naganny i karygodny czyn oskarżonej spotkał się z szybką i zdecydowaną reakcją sądu.

D. Ł.

II

I

Na mocy art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary zaliczono oskarżonej okres zatrzymania.

D. Ł.

III

I

Na mocy art. 42 § 2 kk orzeczono wobec oskarżonej środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat. Orzeczenie w tym zakresie ma charakter obligatoryjny. W myśl powołanego przepisu, wskazany środek karny orzeka się na okres nie krótszy niż 3 lata. W realiach niniejszej sprawy orzeczenie go w dolnej granicy ustawowego zagrożenia byłoby niczym nieuzasadnioną gratyfikacją. Poziom stężenia alkoholu w organizmie oskarżonej wynosił prawie 3 promile alkoholu i wielokrotnie przekraczał dopuszczalne normy. Zachowanie oskarżonej było bardzo niebezpieczne. Prowadziła ona pojazd w godzinach szczytu (godzina 15.00), po drodze o bardzo dużym natężeniu ruchu. Swoim zachowaniem oskarżona dowiodła, iż stanowi źródło niebezpieczeństwa dla innych uczestników ruchu drogowego. Zasadnym jest zatem orzeczenie środka karnego eliminującego ją z ich grona na 5 lat. W tym czasie oskarżona winna przemyśleć swoje postępowanie i nabrać właściwego stosunku wobec życia i zdrowia swojego i innych uczestników ruchu.

D. Ł.

IV

I

Na mocy art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego środka karnego zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy od 21 grudnia 2022 roku.

D. Ł.

V

I

Na podstawie art. 43a § 2 kk orzeczono wobec oskarżonej świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 złotych. Orzeczenie w tym zakresie miało charakter obligatoryjny. Przepisy nie pozostawiają w tym względzie żadnego luzu decyzyjnego. Mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonej i jej niewielkie dochody, orzeczono świadczenie pieniężne w najniższej możliwej wysokości.

D. Ł.

VI

I

Na mocy art. 72 § 1 pkt 5 kk w zw. z art. 34 § 3 kk nałożono na oskarżoną obowiązek powstrzymania się od nadużywania alkoholu. Trzeba przy tym pamiętać, iż incydent z 21 grudnia 2022 roku był związany z nadużyciem alkoholu. Co istotne, świadek E. W. (2) wskazała, iż oskarżona często pojawiała się w takim stanie w sklepie (k. 122). Na tej podstawie należy przyjąć, iż oskarżona może mieć problem z kontrolowaniem częstotliwości i ilości spożywanego alkoholu. Skłonność ta doprowadziła do konfliktu z prawem. Zasadnym jest zatem nałożenie obowiązku i kontrolowanie jego wypełniania przez kuratora sądowego kontrolującego i organizującego odbycie kary ograniczenia wolności.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Świadek A. Ł., córka oskarżonej, skorzystała z prawa do domowy składania zeznań (k. 122).

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 627 kpk, zasądzając od oskarżonej kwotę 300 złotych tytułem opłaty i obciążając ją wydatkami w sprawie w kwocie 621,40 złotych. Rozstrzygnięcie w tym zakresie uwzględnia wynik procesu, w którym sprawstwo i wina oskarżonej zostały dowiedzione. Oskarżona winna w związku z tym ponieść wskazane koszty. Sąd zważył zarazem, iż oskarżona osiąga comiesięczny dochód. Poniesienie kosztów procesu nie narazi jej na istotny uszczerbek w utrzymaniu.

1.Podpis