Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 lutego 2025 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Krzysztof Rogalewicz

Protokolant: stażysta Paulina Paczkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2025 roku w G.-D.

sprawy z powództwa M. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...)

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powoda M. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) kwotę 1.635,90 zł (tysiąc sześćset trzydzieści pięć złotych dziewięćdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie poczynając od dnia 18 stycznia 2021 roku do dnia zapłaty,

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  zasądza od powoda M. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) na rzecz pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. kwotę 38,32 zł (trzydzieści osiem złotych trzydzieści dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

sędzia

Krzysztof Rogalewicz

I C 270/23

UZASADNIENIE

Powód M. P. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą (...) wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 3.782,94 zł wraz z odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 18 stycznia 2021 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu (pozew – k. 3-6).

Pozwany (...) S.A. w W. wniósł o oddalenie powództwa (odpowiedź na pozew – k. 32-36).

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Dnia 17 grudnia 2020 roku doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzony został pojazd marki A. (...) o nr rej. (...) należący do P. S.. Sprawca kolizji był ubezpieczony od odpowiedzialności cywilnej OC w (...) S.A. w W..

Przez okres od 18 grudnia 2020 roku do 4 stycznia 2021 roku, poszkodowana korzystała z pojazdu zastępczego na podstawie umowy najmu zawartej z powodem. W umowie ustalono stawkę brutto za wynajem, która wynosiła 360 zł za każdą dobę korzystania z pojazdu.

Poszkodowana miała możliwość wypożyczenia pojazdu zastępczego od pozwanego, jednakże nie skorzystała z oferty ubezpieczyciela. Poszkodowana przyjęła stawkę za najem pojazdu ustaloną w umowie z powodem i nie dokonała porównania ceny wynajmu pojazdu w innych wypożyczalniach.

Dnia 8 stycznia 2021 roku umową przelewu wierzytelności P. S. zbyła na rzecz powoda wierzytelność przysługującą jej wobec pozwanego z tytułu należnego odszkodowania za najem auta.

Powód dnia 4 stycznia 2021 roku wystawił fakturę za 17 dni najmu pojazdu zastępczego na kwotę 6.119,94 zł

(umowa przelewu wierzytelności – k. 10-11, umowa najmu pojazdu zastępczego – k. 12-15, protokół zdawczo-odbiorczy pojazdu – k. 16, faktura za wynajem pojazdu – k. 17, zeznania świadka P. S. – k. 46-47, e-protokół rozprawy z dnia 27 marca 2024 roku 00:04:29 – 00:26:08, zeznania M. C. – k. 99-100, e-protokół rozprawy z dnia 12 lutego 2025 roku 00:01:14-00:15:54).

Pozwany (...) S.A. w W. uznał swoją odpowiedzialność, wypłacił odszkodowanie za szkodę całkowitą oraz kwotę 2.337 zł tytułem najmu samochodu zastępczego za okres 10 dni, to jest okres od 18 grudnia 2020 roku (dnia wynajęcia pojazdu zastępczego) do dnia 28 grudnia 2020 roku (dnia wypłaty odszkodowania za szkodę całkowitą). Dodatkowo pozwany przyjął stawkę 233,70 brutto za dzień najmu pojazdu zastępczego, bowiem za taką stawkę (...) proponowało zorganizowanie wynajmu pojazdu

(pisma pozwanego – k. 21-23, przedsądowe wezwanie zapłaty – k. 18-19).

Powód dochodzi od pozwanego zapłaty kwoty 3.782,94 zł stanowiącej różnicę pomiędzy żądaną kwotą za 17 dni użytkowania auta zastępczego w stawce ustalonej przez powoda, a wypłaconą kwotą przez pozwanego z tego tytułu.

Zdaniem strony pozwanej stawka za dzień użytkowania auta zastępczego jest zawyżona, ponadto początkowo pozwany podnosił także, że długość użytkowania auta zastępczego także nie jest zgodna z warunkami ubezpieczenia, jednakże podczas rozprawy dnia 12 lutego 2025 roku pełnomocnik pozwanego zadeklarował, że pozwany przyjmuje okres najmu samochodu wskazany przez powoda

(k. 100, e-protokół rozprawy z dnia 12 lutego 2025 roku 00:24:59).

Zgodnie z treścią art. 435 § 1 Kc prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej, albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Odpowiedzialność przewidzianą w tym artykule ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody - art. 436 § 1 Kc. W wyniku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej przez posiadacza mechanicznego środka komunikacji ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony - art. 822 § 1 Kc. W myśl art. 822 § 4 Kc uprawniony do odszkodowania w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczenia bezpośrednio od ubezpieczyciela.

Odpowiedzialność odszkodowawcza pozwanego co do zasady nie była przez niego kwestionowana.

Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.635,90 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie poczynając od dnia 18 stycznia 2021 roku do dnia zapłaty, uznając, że powód słusznie dochodzi zwrotu kosztów najmu samochodu zastępczego za okres 17 dni. Nie ulega bowiem wątpliwości, że okres ten nie może jawić się jako zbyt długi, ponadto użytkowanie samochodu miało miejsce w okresie od 18 grudnia 2020 roku do 4 stycznia 2021 roku. Tym samym przypadał w okresie, podczas którego było wiele dni wolnych od pracy związanych ze świętami Bożego Narodzenia oraz okres noworoczny podczas, których poszkodowana nie miała możliwości zakupu nowego pojazdu. Dodatkowo sąd miał na względzie, że pozwany w trakcie procesu przyznał, iż żądanie powoda w części dotyczącej okresu trwania najmu pojazdu zastępczego może być zasadne.

Należy także mieć na względzie, iż po otrzymaniu odszkodowania poszkodowany potrzebuje czasu na nabycie nowego samochodu. Dopiero ta okoliczność powoduje przywrócenie stanu sprzed szkody. Okres ten to z reguły 7-10 dni na podjęcie racjonalnych, niezbędnych działań celem zakupu innego auta. W niniejszej sprawie okres od wypłaty odszkodowania do zakończenia najmu to siedem dni, w tym dodatkowy dzień wolny – 1 stycznia.

Sąd uznał jednak, że stawka dzienna za wynajem samochodu dochodzona przez powoda jest zawyżona, w pełni uwzględnił stawkę przyjętą przez pozwanego, wystarczającą do pokrycia kosztów najmu pojazdu. Ubezpieczyciel w tej stawce zaproponował poszkodowanej wynajem samochodu zastępczego. Poszkodowana, nie zapoznając się z cenami wynajmu pojazdów w innych wypożyczalniach, ani propozycją pozwanego, zdecydowała się na samodzielny najem pojazdu, za zdecydowanie wyższą stawkę, ustaloną w umowie z powodem. Różnica w kosztach najmu wynikająca z tej decyzji nie może obciążać ubezpieczyciela.

Zasądzona kwota stanowi różnicę między kwotą należną powodowi za okres 17 dni wypożyczenia pojazdu z przyjęciem stawki dziennej w kwocie 233,70 zł wskazanej przez pozwanego, a kwotą wypłaconą już przez pozwanego tytułem najmu pojazdu zastępczego. Sąd oddalił powództwo w tym zakresie.

Zasądzając od powoda na rzecz pozwanego koszty procesu w kwocie 38,32 złotych sąd wziął pod uwagę wynik procesu. Powód wygrał w 43,2 %, pozwany w 56,8 %.

Powód poniósł łącznie 1.117 zł tytułem kosztów procesu, które obejmowały: koszty zastępstwa procesowego w kwocie 900 zł, opłatę od pozwu w kwocie 200 zł i opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł. Pozwany poniosła koszt zastępstwa pełnomocnika w kwocie 900 zł i opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł. Zasądzona kwota stanowi różnicę pomiędzy kosztami należnymi powodowi, to jest 482,54 złotych, a kosztami należnymi pozwanemu, to jest 520,86 złotych.

Dlatego sąd, na podstawie z art. 98 § 1 i 3 Kpc w zw. art. 100 Kpc, nałożył na powoda obowiązek zwrotu części kosztów procesu, wynikających z poniesionych kosztów zastępstwa procesowego i opłat skarbowych, przy uwzględnieniu wyniku procesu.

sędzia

Krzysztof Rogalewicz