Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 81/23 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu z 2023-10-19

S
ygn. akt I C 81/23


WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 października 2023 roku



Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:


Przewodniczący: sędzia Wioletta Bąkiewicz-Jakubowska

Protokolant: sekretarz sądowy Agnieszka Malinowska-Sobotka


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2023 roku w G.-D.

sprawy z powództwa G. M.

przeciwko M. S. (1)

o wydanie i zapłatę



oddala powództwo,



przyznać ze Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Golubiu-Dobrzyniu na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokat B. S. kwotę 3.600,00 zł (trzy tysiące sześćset złotych) plus należny podatek VAT tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu.




sędzia

Wioletta Bąkiewicz-Jakubowska









I C 81/23

UZASADNIENIE

Pełnomocnik z urzędu ustanowiony dla G. M. wniósł pozew w imieniu powoda przeciwko pozwanemu M. S. (1) o wydanie ruchomości w postaci: quada 450, betoniarki 150, taczki średniej, 18 rolek papy 3,8 i sprzętu do sprzątania liści oraz o zapłatę kwoty 10000 zł tytułem odszkodowania za użytkowanie tych rzeczy. Ponadto pełnomocnik wniósł o zasądzenie na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. B. S. od Skarbu Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu. W uzasadnieniu pełnomocnik wskazał, że przedmiotowe rzeczy, stanowiące własność powoda, znajdują się na terenie posesji pozwanego w A. 23a i pozwany został wezwany do ich wydania.

Pozwany M. S. (1) w odpowiedzi na pozew (k. 22-24 akt) wniósł o oddalenie tego powództwa. Pozwany podniósł, że jest spokrewniony z powodem i część przedmiotowych rzeczy znajdowała się na posesji jego wnuczki M. M.. Powód wzywany przez nią wielokrotnie do odbioru rzeczy, dokonał ich zabrania wywożąc na taczce, którą pozostawił u siebie. Quad został zajęty przez komornika sądowego i dlatego był schowany u pozwanego, ale podczas pobytu powoda w zakładzie karnym został skradziony. Kradzież została zgłoszona na Policję, o czym powód wiedział. Natomiast betoniarka jest własnością byłej żony powoda. Pozostałych rzeczy wymienionych w pozwie nie było.

Sąd ustalił co następuje.

Powód G. M. pozostawał w związku małżeńskim z wychowanką pozwanego dla której jest ojczymem. Przeciwko powodowi toczyło się postępowanie egzekucyjne prowadzone przez komornika sądowego i chcąc uniknąć zajęcia posiadanego quada, powód schował go w garażu blaszanym u pozwanego. Pojazd nie nadawał się wówczas do jazdy i nie był zarejestrowany. Było to 15 lat temu. Podczas odbywania przez powoda kary pozbawienia wolności, przedmiotowy quad został skradziony, co zgłoszone zostało na Policję. Policja nie odnalazła pojazdu, a powód był również w tej sprawie przesłuchiwany. Powód mówił wówczas , że został on skradziony przez jego braci. Ponieważ pojazd nie nadawał się wówczas do jazdy został wyciągnięty z garażu i zabrany przez sprawców, których nie wykryto.

(Dowód: zeznania pozwanego nagranie k. 52 akt 00:06:52-00:17:17 i k. 57v 00:05:15-00:08:39, pisma komornika sądowego z 2012 roku k. 25-26 akt).

Powód i jego żona posiadali mieszkanie i działkę. Ponieważ powód otrzymał sądowy zakaz zbliżania się do rodziny, jak również do pozwanego M. S. (1), wyprowadził się z mieszkania. Zamieszkał wówczas na działce i zaczął tam budować dom. Obawiając się kradzieży narzędzi powód umieścił je na terenie nieruchomości córki, a quada i betoniarkę u pozwanego M. S. (1). Działka powoda znajduje się w odległości ok. 50 metrów od działki córki powoda M. M. oraz w podobnej odległości od posesji pozwanego M. S. (1). Ze względu na bardzo złe relacje z rodziną spowodowane agresją powoda do członków rodziny i do pozwanego, powód był wzywany przez córkę do odbioru swoich rzeczy z posesji. Powód zabrał wówczas swoje narzędzia i wywiózł je na taczce, którą również zatrzymał.

(Dowód zeznania świadka M. M. k. 53v 00:37:17-00:50:48).

Powód posiadał starą betoniarkę, która znajduje się u pozwanego. Nabył też nową betoniarkę gdyż córka pomogła załatwić mu kredyt z urzędu pracy i dostał pieniądze na jej zakup. Betoniarki wykorzystywał gdy miał firmę budowlaną, a potem przestał pracować w tym charakterze i starą betoniarkę wstawił do garażu pozwanego, a nową wynajmował. Gdy powód rozwiódł się z żoną, małżonkowie ustalili, że powód zabierze nową betoniarkę, a stara stanie się własnością jego żony M. B., która chciała ją zatrzymać dla dzieci, gdyż się budowały. Faktycznie betoniarka nie była używana i znajduje się dalej u pozwanego M. S. (1), który uważa swoją pasierbicę za właścicielkę tej ruchomości. Rolek papy ani sprzętu do sprzątania liści powód nie składował u pozwanego ani u swojej córki.

(Dowód: zeznania pozwanego oraz świadków j. w. oraz świadka M. S. (2) k. 54 akt 00:55:23-01:01:25).

Sąd zważył co następuje.

Ustalony w sprawie stan faktyczny został wykazany przez zeznających w sprawie świadków. Świadkowie ci - poza świadkiem A. P., który zna powoda tylko z widzenia i nic nie wie o jego rzeczac - zgodnie zeznali, że powód miał różne narzędzia, które składował u swojej córki, ale po pogorszeniu relacji z rodziną, wywiózł je na taczce na użytkowaną przez siebie działkę. Co do quada i betoniarki świadkowie również złożyli spójne zeznania. Podali, że nie wiedzą nic na temat posiadania przez powoda rolek papy czy sprzętu do sprzątania liści. Zresztą również pełnomocnik powoda nie był w stanie określić co się kryje pod pozycją ,,sprzęt do sprzątania liści’’ dochodzoną w pozwie. Zeznania świadków były w każdym miejscu spójne i korespondowały ze sobą. Świadkowie będący również członkami najbliższej rodziny powoda podali, że są nękani przez powoda, który nie tylko w stosunku do nich, ale również innych osób wysuwa różne roszczenia o zwrot rzeczy. Sąd dał wiarę tym zeznaniom, gdyż są one logiczne i znajdowały uzupełnienie w przedłożonych dokumentach w postaci pism komornika. Relacje świadków uzupełnione zostały więc o pisma komornika, z których wynika fakt prowadzenia egzekucji sądowej. Świadkowie pamiętali zatem okoliczności złożenia quada do garażu pozwanego oraz okoliczności jego kradzieży. Z żądanych ruchomości, w garażu pozwanego znajduje się jedynie betoniarka, która jak wyniknęło z powyższych ustaleń, przypadła byłej żonie powoda w wyniku nieformalnego podziału ich majątku wspólnego. W tych warunkach brak było podstaw by odmówić tym zeznaniom waloru wiarygodności.

Powód natomiast, pomimo że był reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie swoich roszczeń. Zgodnie z treścią art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Zasada ta stanowi wyraz kontradyktoryjności polegającej na tym, że podstawę rozstrzygnięcia w danej sprawie stanowią twierdzenia i dowody przedstawione przez strony postępowania.

Pełnomocnik powoda nie sprostał temu wymogowi. Brak bowiem jakichkolwiek dowodów na to, by rzeczy których wydania żądał powód, znajdowały się nadal, poza betoniarką, we władaniu pozwanego, a także że pozwany kiedykolwiek bezumownie z nich korzystał. Na marginesie jedynie należy zaznaczyć, że nawet dane dotyczące quada nie były precyzyjnie podane w pozwie, gdyż powód miał model 250, a nie 450. Pełnomocnik powoda nie był nawet w stanie wykazać co to jest sprzęt do sprzątania liści, dochodzony w pozwie.

Zgodnie z treścią art. 222 kc właściciel ma prawo żądać wydania oznaczonej rzeczy przez osobę, która faktycznie nią włada. Postępowanie dowodowe w żadnym zakresie nie wykazało, że we władaniu pozwanego znajdują się rzeczy wskazane w pozwie. Jedyną ruchomością znajdującą się u pozwanego jest betoniarka, którą włada jako współwłaściciel żona powoda.

Z powyższych względów powództwo podlegało oddaleniu w całości.

O kosztach pomocy prawnej udzielonej powodowi z urzędu orzeczono w myśl §2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku (Dz. U . poz. 1800). W sprawie opłat za czynności adwokackie.

sędzia Wioletta Bąkiewicz-Jakubowska












Dodano:  ,  Opublikował(a):  Wiesława Szczepaniak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu
Osoba, która wytworzyła informację:  sędzia Wioletta Bąkiewicz-Jakubowska
Data wytworzenia informacji: